Uitdagingen

In je dagelijkse werkzaamheden als arts sta je voortdurend voor allerlei uitdagingen. Iedere fase heeft zo zijn nieuwe. En soms mag je ervoor kiezen de situatie nog wat uitdagender te maken… Zo belandde ik als verse internist-infectioloog – voor de tweede maal zwanger – in Londen. Fit genoeg voor wat nieuwe uitdagingen!

De organisatie van de huiselijke gezondheidszorg, de sociale contacten in de buurt en de kinderopvang hadden de hoogste prioriteit. Daarna zou ik me richten op het vinden van een baan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik verdiepte me in het NHS-systeem, schreef me in bij de huisartsenpraktijk en het lokale consultatiebureau, ging iedere dag naar een andere ‘indoor playground’ om mijn dochter te laten spelen en mensen te leren kennen, ging op zoek naar een geschikte opvang en naar een baan.

De puzzelstukken vielen al snel in elkaar en het geluk wilde dat ik ook al snel in contact werd gebracht met de afdeling Virologie van het St Thomas’ Hospital in Londen. Er was tijdelijk iemand nodig om een lid van het team te vervangen. Ik werd uitgenodigd voor een eerste gesprek; meer dan een kennismakingsgesprek, bleek later. Wat een verrassing! Mijn logistieke organisatie was hier echter nog niet op voorbereid: mijn dochter was niet welkom bij het gesprek en de secretaresse van de afdeling Virologie kon ook niet op haar passen. We hebben er maar een gezinsuitje van gemaakt. Papa vluchtte tijdelijk weg van zijn nieuwe baan in ‘the City’ en paste – strak in het pak – tijdens mijn gesprek op in het ziekenhuiscafé.

Kort na dit gesprek werd ik gebeld tijdens een wandeling naar de speeltuin met een van de nieuw ontmoete lokale moeders. ‘We would be delighted to have you on our team’. De logistiek kwam in een stroomversnelling. Snel moesten ‘wen-dagen’ op de kinderopvang worden ingeboekt, moesten we onze dochter voorbereiden op een nieuw leven in het Engels, moesten verplichte ziekenhuistrainingen worden gevolgd en moest ik mijn borst natmaken voor een fulltimebaan in een compleet nieuwe omgeving. Wie houdt er niet van een uitdaging?

Waar wij echter niet op gerekend hadden was de weerslag van al deze uitdagende veranderingen en stress op onze dochter. Daar bovenop hadden wij de epidemiologie van de ziekteverwekkers in de Britse kinderopvang anders ingeschat. Al in de eerste trainingsweken werd ik gebeld: ‘She’s running a fever and is really unwell. I believe you have to pick her up!’ Zonder sociaal netwerk, zonder grootouders in de buurt betekent dit natuurlijk dat wij – ouders – de aangewezen personen waren om haar op te halen. Logisch: wíj kiezen voor het ouderschap en voor een baan. Maar met twee nieuwe banen vrij ‘onhandig’… hoe hou je de ballen in de lucht!?

En dan heeft de opvang een trainingsdag. Doordeweeks nota bene! Enigszins gegeneerd benader ik een van de speeltuinmoeders… Zou zij een dag willen oppassen? De uitdagingen stapelen zich op en ik zit nog maar in mijn trainingsperiode!