Tumorgroei in de wachttijd voor radiotherapie bij patiënten met een orofarynxcarcinoom

To quantify the potential increase in tumour volume during the waiting time for radiotherapy in patients with oropharyngeal squamous cell carcinoma.

Design

Retrospective study.

Method

The tumour volumes as assessed on the diagnostic CT scan and the planning CT scan were compared. Thirteen patients with oropharyngeal carcinoma were included in this study. Both their diagnostic CT scan (CT-1) and their planning CT scan (CT-2) were performed in the Utrecht university medical centre. Tumour volume was calculated by delineating the tumour on CT slices and multiplying the surface area by the inter-slice distance. Tumour volumes were delineated by three independent observers. Tumour growth during the waiting time was defined as the difference in tumour volume on CT-2 and CT-1, calculated as the average of three observations.

Results

The mean time between CT-1 and CT-2 was 33 days. The mean waiting period between the histopathological diagnosis and the start of radiotherapy was 56 days. Three groups could be distinguished: in one group the growth was less than 25 (n = 4), in one group the growth varied between 25 and 100 (n = 5), and in a third group there was growth of more than 100 (n = 4). Apart from this, in three cases the TNM stage had to be adjusted as a result of tumour progression.

Conclusion

This study showed that the tumour volume increased by more than 50 during the waiting time for radiotherapy in 8 out of 13 patients with squamous cell carcinoma of the oropharynx.

Samenvatting

Doel

Kwantificeren van mogelijke toename van tumorvolume in de wachttijd voor radiotherapie bij patiënten met een plaveiselcelcarcinoom in de orofarynx.

Opzet

Retrospectieve studie.

Methode

De tumorvolumen gemeten op de diagnostische CT-scan en op de planning-CT-scan werden vergeleken. In de studie werden 13 patiënten geïncludeerd met een orofarynxtumor, bij wie de diagnostische CT-scan (CT-1) en de planning-CT-scan (CT-2) in het Universitair Medisch Centrum Utrecht waren vervaardigd. Het tumorvolume werd berekend door sneden op de CT-scan in te tekenen en de oppervlakten te vermenigvuldigen met de afstand tussen de sneden. Volumen werden ingetekend door drie onafhankelijke waarnemers. Tumorgroei gedurende de wachttijd werd gedefinieerd als het verschil in tumorvolume op CT-2 en CT-1, gemeten als gemiddelde van 3 waarnemingen.

Resultaten

De gemiddelde wachttijd tussen CT-1 en CT-2 bedroeg 33 dagen. De gemiddelde wachttijd tussen het stellen van de histopathologische diagnose en het starten met radiotherapie bedroeg 56 dagen. Drie groepen konden worden onderscheiden; een groep waarin groei minder dan 25 optrad (n = 4), een groep waarin groei optrad tussen 25 en 100 (n = 5) en een groep waarin meer dan 100 groei optrad (n = 4). Daarnaast moest voor 3 tumoren ten gevolge van tumorprogressie het TNM-stadium worden aangepast.

Conclusie

Gedurende de wachttijd voor radiotherapie voor behandeling van patiënten met een plaveiselcelcarcinoom in de orofarynx was er bij 8 van de 13 patiënten meer dan 50 tumorvolumetoename.