Het is in de laatste jaren niet ongebruikelijk dat nieuwe toedieningsvormen van geneesmiddelen worden ontwikkeld die het geneesmiddel min of meer constant afgeven, waarmee beoogd wordt een constante bloedspiegel te verkrijgen. Niet alleen orale preparaten met vertraagde of gereguleerde afgifte zijn beschikbaar gekomen, maar ook verschillende farmaca bevattende pleisters. De toediening van geneesmiddelen via pleisters, dikwijls aangeduid als transdermale therapeutische systemen (TTS), kan een constante bloedspiegel bewerkstelligen. Door transdermale toediening is het tevens mogelijk om (1) de ontleding van stoffen in de maag te ontgaan, (2) de afbraak in darmwand en lever te vermijden (het first-pass-effect) en (3) de therapietrouw te verbeteren.
Voor transdermale toediening komen geneesmiddelen in aanmerking die in zeer lage dosis gegeven kunnen worden en waarvan de fysisch-chemische eigenschappen zodanig zijn dat transport door de huid mogelijk is. De afgifte van het geneesmiddel uit het transdermale systeem kan op twee manieren plaatsvinden: enerzijds zijn er reservoirsystemen waaruit…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties