Toenemende druk op artsen om te spreken of te zwijgen; recente juridische ontwikkelingen rond beroepsgeheim en verschoningsrecht

Opinie
W.R. Kastelein
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:478-82
Abstract

Vanuit de samenleving is er sprake van een toenemende neiging tot controle van hulpverleners en ‘melddruk’: de KNMG pleit voor het melden van fouten en incidenten, de minister van Jeugd en Gezin voor het nauwlettend volgen van risicokinderen en het vrijwel ongebreideld uitwisselen van informatie over wat er zich binnen gezinnen afspeelt (www.jeugdengezin.nl/toespraken/2007/proef-met-verwijsindex-risicojonger…).1 Ook de bemoeienis van het Openbaar Ministerie en de Inspectie voor de Gezondheidszorg neemt toe. Alleen al in 2007 kwamen er tot nu toe drie zaken voor de rechter waarin ziekenhuizen zich beklaagden over de inbeslagname van medische gegevens door het Openbaar Ministerie.2-4 Ook de inspectie zet met enige regelmaat de stap naar de tuchtrechter, hoewel daarin, anders dan soms gesteld, geen stijgende lijn valt te ontdekken: ze diende in 2002 29 klachten, in 2003 20 klachten, in 2004 42 klachten, in 2005 24 klachten en in 2006 6 klachten in bij tuchtcolleges.5 Artsen…

Auteursinformatie

KBS Advocaten, Postbus 13.086, 3507 LB Utrecht.

Contact Mw.prof.mr.W.R.Kastelein, advocaat (wr.kastelein@kbs.netlaw.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties