Therapeutisch kloneren ter discussie

- Human embryos can be conceived by cell nuclear transfer in order to isolate human embryonic stem cells (hES cells) for research into autologous cell therapy (therapeutic cloning). However, this technique broaches the major ethical problem concerning the instrumental use of human preimplantation embryos. From the viewpoint of subsidiarity, it is argued that various potential alternatives for therapeutic cloning should first be investigated further. The question as to whether therapeutic cloning should be allowed only becomes apparent when research with surplus embryos obtained in the course of in-vitro fertilization suggests that usable transplants can be obtained in vitro from hES cells, and when the potential alternatives for therapeutic cloning are either less promising or need more time for development than is currently expected.

Zie ook het artikel op bl. 2111.

Onderzoek met menselijke stamcellen schept hoge verwachtingen voor toekomstige mogelijkheden van celtherapie. Helaas is er momenteel sprake van een hype; celtherapie zou het tovermiddel zijn voor de behandeling van tal van veelvoorkomende aandoeningen, waaronder diabetes en de ziekte van Alzheimer, en de ultieme oplossing voor het nijpende tekort aan donororganen. Realistischer is de verwachting dat celtherapie pas op langere termijn kan bijdragen aan een betere behandeling van een beperkt aantal ziekten. Daarvoor is nog veel (stamcel)research nodig.

Globaal worden twee soorten stamcellen onderscheiden: humane embryonale stamcellen, die zich bevinden in de embryoblast (‘inner cell mass’) van het preïmplantatie-embryo, en adulte stamcellen. De belangrijkste bron van humane embryonale stamcellen voor research wordt vooralsnog gevormd door embryo's die overblijven na in-vitrofertilisatie (IVF), de zogenaamde restembryo's.