Bijdragen in de rubriek Nieuwe technieken gaan over technische mogelijkheden binnen de geneeskunde die nieuw zijn, zodat er nog niet veel bewijs is, maar waarbij de beschikbare feiten toch zo interessant zijn, dat lezers de informatie nuttig zullen vinden. Of de beschreven technieken na verder onderzoek uiteindelijk tot de gangbare medische praktijk zullen gaan behoren, zal moeten blijken.
Samenvatting
Patiënten met dementie hebben bijna allemaal één of meer symptomen van probleemgedrag. Dit probleemgedrag omvat een waaier van symptomen waaronder tekenen van depressie, angst en apathie, maar ook gedragsproblemen zoals agressie, algehele onrust, loopdrang, ontremd gedrag en roepen, en psychotische stoornissen zoals wanen en hallucinaties. Gezien de hardnekkigheid en complexiteit van het probleemgedrag bij patiënten met dementie schrijven artsen vaak langdurig psychofarmaca voor. De behoefte aan niet-medicamenteuze behandelingen in het verpleeghuis bij patiënten met psychische of psychiatrische problematiek is groot. Het tentbed lijkt aan deze behoefte te kunnen voldoen en een positief effect te hebben. Het is onze ervaring dat bij patiënten die in het tentbed verzorgd worden, binnen enkele weken psychofarmaca afgebouwd of zelfs gestopt kunnen worden. De toepassing van het tentbed is een vrijheidsbeperkende maatregel. Het blijft dus van belang om nauwkeurig af te wegen of de inzet in redelijke verhouding staat tot het beoogde doel.
Artikelinformatie
Tentbed bij dementie
hoewel deze studie evidente tekortkomingen laat zien, is het resultaat zeer verleidelijk om liever gisteren dan vandaag het tentbed in te zetten.
als huisarts van een verpleeghuis, zowel pg als somatiek, word ik dagelijks geconfronteerd met valincidenten en dwalende patienten in de nacht. me dunkt dat de tentbed een gouden toekomst tegemoet gaat. evidence based, uiteraard.
Riedjai Ramlal, huisarts
Tentbed bij dementie (2)
De afdeling "Hersenletsel" bij Adelante Volwassenen Revalidatie heeft het afgelopen jaar meermaals met succes een "tentbed" gebruikt voor patiënten met post-traumatische agitatie bij hypoxische encefalopathie na geslaagde reanimatie en voor patiënten met onrust en agitatie na recent (traumatisch) hersenletsel.
Wij onderschrijven de positieve ervaringen van Molleman cs. Juist bij deze groepen patiënten wordt in het ziekenhuis in de acute fase frequent sederende medicatie gegeven om verzorging en mobilisatie mogelijk te maken waarbij echter deze medicatie het herstel van cognitieve stoornissen eerder belemmerd dan ondersteund.
En het maakt dat deze patiënten al vroeg in een revalidatiecentrum behandeld kunnen worden waar anders naar suboptimale behandelsettingen verwezen wordt (psychiatrie of psychogeriatrie).
Uit de band, in de tent!
Wilbert Bakx, revalidatiearts