Takayasu-arteriitis: een chronische vasculitis, zeldzaam bij kinderen

Bij 2 kinderen, een meisje van 15 en een jongen van 10 jaar oud, werd takayasu-arteriitis vastgesteld. Het meisje had sinds enkele maanden vermoeidheid, malaise, buikpijn en afname in lichaamsgewicht, zonder dat een duidelijke oorzaak kon worden aangewezen. Toen na enkele weken een bloeddruk van 222/155 mmHg werd gevonden, werd aan een nierarteriestenose gedacht en gaf beeldvormend onderzoek aanwijzingen voor de ziekte van Takayasu. Patiënte kreeg methylprednisolon, gevolgd door een combinatie van prednison met eerst cyclofosfamide en daarna methotrexaat. Dit resulteerde in een klinische remissie van het ontstekingsproces. De jongen had toenemende vermoeidheid en wisselende episoden van koorts. Na 3 jaar werd gedacht aan sarcoïdose of de ziekte van Castleman. Bij beeldvormend onderzoek werd een taillering van de aorta gevonden. Hij onderging ‘stenting’ van het betrokken vaatsegment. Takayasu-arteriitis is een chronische vasculitis met onbekende oorzaak, waarbij vooral de aorta en zijn hoofdtakken zijn aangedaan. Door inflammatie kan stenosering, occlusie of dilatatie van de aangedane vaten optreden, met als gevolg een breed spectrum aan symptomen. Vooral in de eerste fase zijn de symptomen aspecifiek. Bij het onderzoek dient men te kijken naar hypertensie, bloeddrukverschillen tussen beide armen, verminderde perifere pulsaties of souffles over de aorta en de hoofdtakken hiervan. Beeldvormend onderzoek kan plaatsvinden middels angiografie, magnetische-resonantieangiografie of CT-angiografie. Behandeling vindt plaats met corticosteroïden en andere immuunsuppressiva, zoals cyclofosfamide, methotrexaat, azathioprine en antitumornecrosisfactor α-middelen. Daarnaast is ballondilatatie of ‘stenting’ vaak noodzakelijk.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2549-54