Substitutietherapie bij hypothyreoïdie

Klinische praktijk
A.C. Nieuwenhuijzen Kruseman
P.H.L.M. Geelhoed-Duijvesteijn
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1803-7

Inleiding

Hypothyreoïdie is een syndroom dat ontstaat door onvoldoende aanbod van schildklierhormoon aan perifere weefsels ten gevolge van onvoldoende hormoonproduktie door de schildklier. In dit kader dient hypothyreoïdie onderscheiden te worden van verlaagde gehalten in het plasma van totaal en vrij T4 en (of) T3 optredend bij acute of chronische ziekten; daarbij is de produktie van T4 door de schildklier meestal voldoende doch er zijn veranderingen opgetreden in het transport en de perifere omzetting in T3. De verminderde vorming van T3 in weefsels werkt stikstof- en energiesparend en wordt door sommigen beschouwd als een verdedigingsmechanisme van het lichaam. De precieze fysiologische betekenis van deze veranderingen is echter niet geheel duidelijk. Behandeling met schildklierhormoon lijkt in deze situatie in ieder geval niet zinvol te zijn.1

In dit artikel zullen aspecten van behandeling van hypothyreoïdie met schildklierhormoon tijdens het instellen en de controle van patiënten…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Stofwisselingsziekten en Endocrinologie, Leiden.

Dr.A.C.Nieuwenhuijzen Kruseman (thans: Academisch Ziekenhuis, afd. Inwendige Geneeskunde, werkgroep Endocrinologie, Postbus 1918, 6201 BX Maastricht) en mw.P.H.L.M.Geelhoed-Duijvesteijn, internisten.

Contact dr.A.C.Nieuwenhuijzen Kruseman

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties