Subcutaan implanteerbare glucosesensoren voor patiënten met diabetes mellitus; nog veel problemen

Klinische praktijk
M. Gerritsen
J.A. Jansen
J.A. Lutterman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:1313-6
Abstract

Samenvatting

- Ondanks grote wetenschappelijke inspanning is er momenteel geen klinische methode beschikbaar voor de continue meting van glucose in onderhuids weefselvocht.

- In het algemeen werden goede resultaten behaald in in-vitro-experimenten met verschillende sensoren.

- Echter, na implantatie lieten deze sensoren een progressieve afname van functie zien.

- Duidelijk is dat de weefselreactie en met name de interacties die plaatsvinden op het grensvlak tussen sensor en weefsel een belangrijke rol spelen bij het functieverlies.

- Alleen door een beter begrip van de processen die betrokken zijn bij de inactivatie van sensoren is het mogelijk adequate strategieën te ontwikkelen om de prestatie van geïmplanteerde sensoren te verbeteren.

Auteursinformatie

Tweesteden Ziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, Postbus 90.107, 5000 LA Tilburg.

Dr.M.Gerritsen, assistent-geneeskundige.

Universitair Medisch Centrum, Nijmegen.

Afd. Biomaterialen: prof.dr.J.A.Jansen, tandarts.

Afd. Algemeen Interne Geneeskunde: prof.dr.J.A.Lutterman, internist.

Contact dr.M.Gerritsen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties