Stikstofoxyde: nieuw licht op vele klinische syndromen

Klinische praktijk
E.E. de Bel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:650-6

Inleiding

Stikstofoxyde (stikstofmonoxyde, NO, niet te verwarren met N2O, lachgas) is een klein, toxisch en buitengewoon instabiel molecuul, dat tot een jaar of tien geleden voornamelijk beschouwd werd als luchtverontreiniging. De ontdekking van de belangrijke fysiologische functies van dit gas in zoogdieren heeft nieuwe inzichten opgeleverd in de pathofysiologie van vele orgaansystemen, die mogelijk belangrijk zullen worden voor de klinische praktijk.

Door endotheel geproduceerd NO wordt ook wel ‘endothelium-derived relaxing factor’ (EDRF) genoemd. Het houdt bloedvaten wijd en remt de aggregatie van trombocyten. NO is betrokken bij het vernietigen van micro-organismen en tumorcellen door macrofagen en het vervult een rol als neurotransmitter, maar ook als neurotoxine in het centrale en perifere zenuwstelsel.

De opeenvolging van verrassende ontdekkingen in de afgelopen jaren bracht de redactie van Science ertoe NO uit te roepen tot molecuul van het jaar 1992. In dit artikel worden de kaleidoscopische implicaties van de functies van…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Inwendige Geneeskunde, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

E.E.de Bel, assistent-geneeskundige.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties