Elke arts kent patiënten met een patroon van verschillende, vaak spoedeisende, dramatisch gepresenteerde lichamelijke klachten, bij wie geen organische pathologische afwijkingen aangetoond worden. Vaak vindt onder druk van de patiënt verwijzing naar een ziekenhuis plaats, waar door onnodige diagnostische en therapeutische interventies iatrogene schade dreigt. Aan deze patiënten met een somatisatiestoornis wordt in de opleiding tot basisarts weinig aandacht besteed, terwijl zowel huisartsen als specialisten deze patiënten tegenkomen.
‘Somatisatiestoornis’ is een syndromale classificatie in het systeem van Diagnostic and statistical manual of mental disorders (derde herziene uitgave; DSM-III-R), die clinici in staat zou moeten stellen om deze patiënten met chronisch recidiverende, multipele en niet-objectiveerbare lichamelijke klachten gemakkelijker te herkennen. Wij gingen na of in de literatuur over de afgelopen tien jaar een consistent klinisch beeld van somatisatiestoornis bestaat en of er prevalentiewaarden voor de eerste en tweede lijn bekend zijn. Ook gingen wij na of er sprake is van bijkomende…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties