Seksueel misbruik door hulpverleners

Opinie
M.W. Hengeveld
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:2271-2

Aan het vóórkomen en de gevolgen van seksueel misbruik wordt de laatste jaren veel aandacht besteed, zowel in de algemene media als in de psychiatrische, psychotherapeutische en seksuologische vakliteratuur. De belangstelling ging aanvankelijk vooral uit naar lichamelijke mishandeling en verkrachting binnen het huwelijk, daarna verschoof deze meer naar seksueel misbruik in de gezinssituatie (incest), terwijl momenteel vooral berichten en publikaties over seksueel contact tussen artsen of andere hulpverleners en hun patiënten of cliënten verschijnen.

Over dit laatste onderwerp werd in mei van dit jaar door het Staatstoezicht op de Volksgezondheid een bulletin verspreid.1 Volgens het voorwoord is dit bulletin ‘bedoeld om de achtergronden en mechanismen van het ontstaan van seksuele relaties in de hulpverlening duidelijk te maken en enige richtlijnen te geven om dit soort onaanvaardbare verhoudingen te voorkomen’. Het is een bundeling van korte bijdragen van een aantal deskundigen, met een inleiding en een slothoofdstuk van de hand…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Medische Seksuologie, Catharijnesingel 101, 3511 GV Utrecht.

Prof.dr.M.W.Hengeveld, psychiater-seksuoloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties