Tijdens het spreekuur vertelt een heldere patiënt met buikpijn dat zij geen vertrouwen heeft in artsen. Je vraagt waarom ze dat gevoel heeft. Ze begint te huilen en geeft aan dat haar behandelend huisarts haar recentelijk heeft aangerand. Je schrikt, want dit is seksueel geweld. Hoe moet je hiermee omgaan? Over deze collega in je praktijk gingen al geruchten; had je dit kunnen voorkomen?
Er is maatschappelijk en politiek in toenemende mate oog voor seksueel grensoverschrijdend gedrag in de culturele sector, sport en de zorg. De Regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld publiceerde recent een handreiking waarmee organisaties zich kunnen voorbereiden op, omgaan met en leren van een dergelijke situatie.1
In de zorg kan seksueel grensoverschrijdend gedrag plaatsvinden met en zonder wederzijdse instemming, tussen collega’s, patiënten, van patiënt naar zorgverlener, maar ook van de zorgverlener naar de patiënt. De brochure Het mag niet, het mag nooit van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) definieert het helder: ‘Seksueel grensoverschrijdend gedrag is gedrag dat seksueel (getint) van aard is en waarbij iemands grenzen worden overschreden. Dit kunnen zowel sociale als fysieke grenzen zijn.’
Seksueel grensoverschrijdend gedrag begint soms subtiel met ongepaste opmerkingen en aanrakingen. Ook kan dit gedrag – deels of uitsluitend – online plaatsvinden, door seksueel getinte berichten en foto’s te sturen aan…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties