Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Risicoreductie van bloedoverdraagbare besmetting met HIV, hepatitis-B- of -C-virus in een opleidingsziekenhuis in Amsterdam - evaluatie van een protocol voor 'prikaccidenten' bij ziekenhuismedewerkers, 1997-2001

Onderzoek
R.M. Regez
P.J.G.M. Rietra
C.Th.M. van der Linden
P.H.J. Frissen
H.M. Weigel
K. Brinkman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:617-21
Abstract
Abstract
Sluiten
Reducing the risk of blood-transmitted infections of HIV and hepatitis B or C virus in a teaching hospital in Amsterdam; evaluation of a protocol for needle accidents among hospital staff during the period 1997-2001

To evaluate a protocol for hospital staff aimed at reducing their risk of exposure to blood-transmitted infections.

Design

Prospective.

Method

In August 1997 a protocol was introduced to the Onze Lieve Vrouwe Gasthuis Hospital in Amsterdam, with procedures to be followed after percutaneous or mucocutaneous blood contact in which there was a chance of transmission of hepatitis B (HBV) or C (HCV), as well as guidelines for the prescription of post-exposure prophylaxis (PEP) after accidents with an HIV risk. In the period 1 August 1997-30 June 2001 data were collected from registration forms that reported accidents and the ensuing events.

Results

A total of 403 accidents were reported by 138 (34.2) physicians, 135 (33.5) ward nurses, 46 (11.4) operation assistants, 30 (7.4) co-assistants, 21 (5.2) analysts and 33 (8.2) persons with another position. There was a constant increase in the number of reports over the period. The seroprevalence of the source patients was: 6.9 (25/360) HIV, 8.1 (6/74) HBV and 6.3 (23/363) HCV. PEP was prescribed on 46 occasions: 15 times for an HIV positive source and 31 times for what was initially an unknown HIV source. Following the introduction of a rapid HIV test in September 1999, there was a reduction in the number of unnecessary PEP prescriptions from 4 in 1997, 7 in 1998 and 16 in 1999 to 3 in 2000 and 1 in 2001. All 15 persons who were correctly started on a PEP treatment took the medication for a period of 28 days despite many side effects. No seroconversions were established during the follow-up period of 6 months.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van een protocol voor ziekenhuismedewerkers ter reductie van hun risico op bloedoverdraagbare aandoeningen.

Opzet

Prospectief.

Methode

In augustus 1997 werd een protocol geïntroduceerd in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam, met te volgen procedures na percutaan of mucocutaan bloedcontact waarbij er kans was op transmissie van hepatitis-B (HBV) of -C (HCV) en met richtlijnen voor de verstrekking van postexpositieprofylaxe (PEP) na accidenten met HIV-risico. In de periode 1 augustus 1997-30 juni 2001 werden met registratieformulieren gegevens verzameld over de gemelde accidenten en de daaropvolgende gebeurtenissen.

Resultaten

Er werden 403 accidenten gemeld door 138 (34,2) artsen, 135 (33,5) afdelingsverpleegkundigen, 46 (11,4) operatiekamerassistenten, 30 (7,4) co-assistenten, 21 (5,2) analisten en 33 (8,2) anderen. Het aantal meldingen toonde een constante stijging. De seroprevalentie onder de bronpatiënten was: 6,9 (25/360) HIV, 8,1 (6/74) HBV en 6,3 (23/363) HCV. PEP werd 46 maal voorgeschreven: 15 keer bij een HIV-positieve bron en 31 keer bij een bron met in eerste instantie onbekende HIV-status. Na de introductie van een HIV-sneltest in september 1999 verminderde het aantal onnodige PEP-verstrekkingen van 4 in 1997, 7 in 1998 en 16 in 1999 naar 3 in 2000 en 1 in 2001. Alle 15 personen die terecht met PEP waren gestart, slikten de medicatie gedurende 28 dagen ondanks vele bijwerkingen. Er werden geen seroconversies vastgesteld binnen de follow-up van 6 maanden.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 13 2002

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:617-21
Vakgebied
Geneesmiddelen
Interne vakken
Microbiologie
Auteursinformatie

Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, locatie Oosterpark, afd. Interne Geneeskunde, Postbus 95.500, 1090 HM Amsterdam.

Mw.R.M.Regez, researchconsulent; dr.P.J.G.M.Rietra, medisch microbioloog; mw.C.Th.M.van der Linden, ziekenhuisapotheker; dr.P.H.J. Frissen, H.M.Weigel en dr.K.Brinkman, internisten.

Contact mw.R.M.Regez (r.m.regez@olvg.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties