Risicofactoren voor het ontstaan van recidieven bij patiënten met een mammacarcinoom zonder okselkliermetastasen

– The influence of a number of risk factors on development of tumour recurrence was studied retrospectively in a group of breast cancer patients without axillary lymph node metastases, all treated identically and with long follow-ups. Of 71 patients all data could be retrieved. This group had a median duration of follow-up of five years. Thirteen patients (18.3) had had a recurrence of carcinoma after a median disease-free period of 41 months (range 3-124 months). These patients at the time when breast cancer was diagnosed had had a lower median age than patients who had remained free of tumour recurrence, 48 (40-70) as against 59.5 (30-81) years.

Factors having a statistically significant prognostic importance for recurrence of tumour were age at the time of diagnosis of breast carcinoma, histological tumour grade and nuclear DNA content. Identifying groups of patients with a higher or lower risk of tumour recurrence appears possible by combination of risk factors. Although patients with breast cancer without axillary lymph node metastases are supposed to have a favourable prognosis, there appear to exist subgroups with a raised risk for development of a recurrence. These groups might be prime candidates for prospective randomized studies of the usefulness of adjuvant therapy.

Samenvatting

Bij een groep patiënten met borstkanker zonder okselkliermetastasen, allen op dezelfde wijze behandeld en met een lange follow-up-duur, werd retrospectief de invloed van een aantal risicofactoren op het ontstaan van een tumorrecidief bestudeerd. Van 71 patiënten konden alle gegevens achterhaald worden. Deze groep had een mediane follow-up-duur van 6 jaar. Bij 13 patiënten (18,3) trad een recidiefcarcinoom op, na een mediane ziektevrije periode van 41 maanden (uiterste waarden 3 en 124 maanden). Deze patiënten hadden ten tijde van het stellen van de diagnose borstkanker een lagere mediane leeftijd dan patiënten bij wie geen tumorrecidief optrad, 48 (40 en 70) versus 59,5 (30 en 81) jaar.

Factoren die een statistisch significante prognostische betekenis hadden voor het ontstaan van een tumorrecidief waren de leeftijd ten tijde van het stellen van de diagnose mammacarcinoom, de histologische gradering van de tumor en het DNA-gehalte van de celkern. Door risicofactoren te combineren lijken mogelijk groepen patiënten te kunnen worden geïdentificeerd met een grote of een kleine kans op het ontstaan van een tumorrecidief. Hoewel patiënten met borstkanker zonder okselkliermetastasen geacht worden een goede prognose te hebben, lijken er subgroepen te bestaan met een vergroot risico van het ontstaan van een recidief. Deze groepen zouden in aanmerking kunnen komen voor prospectieve, gerandomiseerde onderzoeken naar de waarde van aanvullende behandeling.