Richtlijn 'Gedifferentieerd schildkliercarcinoom', inclusief de diagnostiek van de schildkliernodus

- Differentiated thyroid carcinoma is a rare disease. Appropriate diagnosis, treatment and follow-up are complex but greatly influence treatment outcomes and patient quality of life.

- Patients with differentiated thyroid carcinoma present in many hospitals throughout the Netherlands, underscoring the need for uniformity in diagnosis and treatment.

- This prompted the Dutch Society of Nuclear Medicine and the Dutch Endocrine Society to develop an evidence-based guideline that emphasises not only new scientific developments but also the organisation of care.

- Thyroid-stimulating hormone (TSH) assessment and fine needle aspiration cytology play a central role in the diagnostic assessment of a patient with a thyroid nodule.

- Ablation of residual thyroid tissue with radioiodine (I-131) is recommended for all patients who have undergone total thyroidectomy.

- Follow-up protocols distinguish between patients with a low risk of thyroid-carcinoma recurrence and those with a non-low risk of recurrence.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1777-82

Samenvatting

- Gedifferentieerd schildkliercarcinoom is een zeldzame aandoening. Adequate diagnostiek, behandeling en follow-up zijn complex en van groot belang voor het resultaat van de behandeling en de kwaliteit van leven van de patiënt.

- Patiënten met een gedifferentieerd schildkliercarcinoom presenteren zich in een groot aantal centra in Nederland, hetgeen de noodzaak van uniformiteit in handelen en behandelen onderstreept.

- Dit heeft de Nederlandse Vereniging voor Nucleaire Geneeskunde en de Nederlandse Vereniging voor Endocrinologie ertoe gebracht om een evidence-based richtlijn te ontwikkelen waarin, behalve voor de actuele wetenschappelijke aspecten, veel aandacht is voor de organisatie van de zorg.

- Bij de diagnostiek van een patiënt met een schildkliernodus staan de bepaling van thyreoïdstimulerend hormoon (TSH) en cytologisch onderzoek van een dunnenaaldaspiraat centraal.

- Bij alle patiënten die een totale thyreoïdectomie hebben ondergaan, wordt ablatie van resterend schildklierweefsel met radioactief jodium (I-131) geadviseerd.

- In de follow-upschema’s wordt onderscheid gemaakt tussen patiënten met een laag risico en patiënten met een niet-laag risico op een recidief van het schildkliercarcinoom.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1777-82