Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

‘Reumatoïde artritis’ bij een Surinaamse man: lepra

Klinische praktijk
Willemijn H. van der Laan
William R. Faber
Niek de Vries
Mario Maas
Paul Peter Tak
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A246
Abstract
Abstract
Sluiten
‘Rheumatoid arthritis’ in a Surinamese man: leprosy

Rheumatoid arthritis was diagnosed in a 65-year-old man from Suriname, on the basis of clinical and radiological findings. However, he was eventually diagnosed with leprosy. This emerged when the patient developed skin lesions and complained of increasing sensibility disorders during treatment for the alleged rheumatoid arthritis. He was treated with a combination therapy consisting of rifampicin, clofazimine, dapsone, and prednisone. The skin lesions and joint symptoms were resolved as a result of this, but the sensibility disorders persisted. As physicians are not sufficiently familiar with leprosy and the condition has many manifestations that can mimic more frequently occurring diseases, leprosy is often diagnosed at a later stage. This may result in irreversible damage, especially to the peripheral nerves, which may lead to disability. Therefore, for patients who originate from areas where leprosy is endemic and who suffer from joint complaints in combination with skin or sensibility disorders, the diagnosis of leprosy should be considered.

Samenvatting

Bij een 65-jarige Surinaamse man werd op grond van het klinisch beeld en radiologische afwijkingen de diagnose ‘reumatoïde artritis’ gesteld. Uiteindelijk bleek hij echter lepra te hebben. Dit werd duidelijk toen de patiënt tijdens de behandeling voor de vermeende reumatoïde artritis huidafwijkingen kreeg en klaagde over een toename van zijn sensibiliteitsstoornissen. Hij kreeg combinatietherapie met rifampicine, clofazimine, dapson en prednison. Hierdoor verdwenen de huidafwijkingen en gewrichtsklachten, maar niet de sensibiliteitsstoornissen. Doordat artsen onvoldoende kennis hebben van lepra en doordat deze aandoening vele manifestaties heeft die kunnen lijken op frequenter voorkomende ziektebeelden, wordt de diagnose vaak laat gesteld. Dan kan inmiddels onherstelbare schade zijn ontstaan, vooral aan de perifere zenuwen, met invaliditeit als gevolg. Daarom is het belangrijk om bij patiënten die afkomstig zijn uit gebieden waar lepra endemisch is en die gewrichtsklachten hebben in combinatie met huidafwijkingen of sensibiliteitsstoornissen, lepra te overwegen.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 31 2009

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A246
Vakgebied
Interne vakken
Bewegingsapparaat
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, Amsterdam.

Afd. Klinische Immunologie en Reumatologie: dr. W.H. van der Laan (thans: Universitair Medisch Centrum Utrecht, afd. Reumatologie en Klinische Immunologie, Utrecht), dr. N. de Vries en prof.dr. P.P. Tak, reumatologen.

Afd. Dermatologie: prof.dr. W.R. Faber, dermatoloog.

Afd. Radiologie: dr. M. Maas, radioloog.

Contact dr. W.H. van der Laan (w.h.vanderlaan-2@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 16 april 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties