Recente ontwikkelingen met betrekking tot het neuroleptisch maligne syndroom

Klinische praktijk
J.G. Goekoop
E.A.M. Knoppert-van der Klein
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:370-4

Inleiding

Het neuroleptisch maligne syndroom (NMS) is, zoals de naam aangeeft, een potentieel dodelijke complicatie van de toepassing van een neurolepticum. De term ‘neuroleptisch’ suggereert echter een te exclusieve rol voor het neurolepticum als pathogenetische factor. Van groot belang is de nog niet begrepen kwetsbaarheid van de patiënt. Bovendien kan het syndroom ook worden geprovoceerd door de toediening van stoffen die niet als antipsychoticum bekend zijn, waaronder metoclopramide en lithium en door de onttrekking van een antiparkinsonmiddel.1-3

In de afgelopen jaren is een aantal overzichtsartikelen met betrekking tot diagnostiek en behandeling gepubliceerd.4-7 In dit artikel zullen vooral recente ontwikkelingen met betrekking tot de pathofysiologie en de kwetsbaarheid van patiënt worden besproken.

Diagnostiek en behandeling

Het NMS kan worden gekarakteriseerd als een meestal binnen tien dagen na het instellen van een behandeling met een neurolepticum optredend syndroom met symptomen in vier gebieden:4-8 (a) hyperthermie (rectale temperatuur 38°C of…

Auteursinformatie

Psychiatrisch Ziekenhuis Endegeest, Endegeesterstraatweg 5, 2342 AJ Oegstgeest.

Dr.J.G.Goekoop en E.A.M.Knoppert-van der Klein, psychiaters.

Contact dr.J.G.Goekoop

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties