Radiologie: van diagnostiek naar interventie

Opinie
J.S. (Han) Laméris
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A3069
Abstract

In 1976 zette ik mijn eerste stappen in wat toen nog het specialisme ‘radiodiagnostiek’ heette. Ik had het geluk dat mijn opleider mij vroeg de echografie op zijn afdeling te helpen ontwikkelen. Het was de tijd van het statisch echobeeld, dat tot stand komt door het handmatig bewegen van een enkelvoudig geluidselement over het lichaam (figuur 1). Echogeleide puncties werden mogelijk door de komst van een speciale transducer (figuur 2). Pas enkele jaren later kwam de realtime-echografie beschikbaar, met de bewegende beelden zoals we die nu kennen. Met speciale punctie-transducers werd het toen voor het eerst mogelijk een naald onder direct zicht met grote nauwkeurigheid te volgen naar het doelgebied. Met de seldinger-techniek kon de naald uitgewisseld worden voor een katheter en ontstond de mogelijkheid van drainage.1 Diagnostiek en behandeling van niet-vasculaire afwijkingen kwamen op dat moment samen, een nieuwe stap voor de radioloog. We hebben het nu over…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Radiologie, Amsterdam.

Contact Prof.dr. J.S. Lameris, radioloog (j.s.lameris@amc.uva.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 16 december 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties