Postmortale donornierpreservatie gaat beter met pulsatiele machinale perfusie dan met koude statische preservatie

Nieuws
S. Azam Nurmohamed
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A294

Waarom dit onderzoek?

Postmortale donornieren komen dikwijls traag op gang (vertraagde transplantaatfunctie). Dit hangt samen met een verhoogde kans op rejectie, transplantaatfalen en een verminderde nierfunctie op termijn. Het is nog niet opgehelderd of de methode van nierpreservatie van invloed is op de vertraagde transplantaatfunctie.

Onderzoeksvraag

Er bestaan twee manieren…

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Bij onderzoek met een geïsoleerd en donor-geperfundeerd kattenhart neemt de coronaire perfusie in ca. 3 uur af tot hypoxisch (gemeten als lactaatproductie). Wanneer een pulsatiele perfusie aan het hart is opgelegd, dan neemt de coronaire perfusie weer fysiologische waarden aan. Deze waarneming is niet gepubliceerd. (Zie onder andere [1].)

Literatuur

[1] Duwel CM, Westerhof N. Feline left ventricular oxygen consumption is not affected by volume expansion, ejection or redevelopment of pressure during relaxation. Pflugers Arch. 1988;412:409-16.

UWV

Dr. Caspar Duwel, verzekeringsarts