Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Nieuwe ontwikkelingen en uitdagingen

Polymyalgia rheumatica

Klinische praktijk
Diane E. Marsman
Alfons A. Den Broeder
Nadine Boers
Aatke Van der Maas
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1647
Abstract
Abstract
Sluiten
Polymyalgia rheumatica: new developments and challenges
  • Polymyalgia rheumatica (PMR) is an inflammatory rheumatic disorder in which inflammation markers, both erythrocyte sedimentation rate (ESR) and CRP values, are often elevated. However, a non-abnormal ESR or CRP value does not preclude the diagnosis.
  • PMR is an arbitrary diagnosis and presents both diagnostic and therapeutic challenges.
  • Imaging diagnostics, such as echography, MRI or FDG-PET/CT, may potentially be applied more frequently as a second-line investigation when there is doubt concerning the diagnosis. Currently these additional imaging techniques are not applied in first line diagnostics.
  • Glucocorticoids remain the cornerstone treatment for polymyalgia rheumatica. Often patients react swiftly to this, but in 29-45% of cases an effect is only observed 3-4 weeks later. The treatment course typically lasts 1-3 years.
  • More research has been conducted into potential glucocorticoid-sparing treatments. Most of the scientific evidence concerns the effectiveness of methotrexate; there is some evidence regarding the effectiveness of azathioprine and leflunomide. Tocilizumab, an IL-6 receptor inhibitor, has shown promise as a treatment, but further evidence is required.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Toets voor nascholing (verlopen)

Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.

Bekijk de toets

Samenvatting

  • Polymyalgia rheumatica (PMR) is een inflammatoire reumatische aandoening waarbij de ontstekingswaarden, zowel de bezinking (BSE) als CRP-waarde, vaak verhoogd zijn. Een niet-afwijkende BSE of CRP-waarde sluit de diagnose echter niet uit.
  • PMR is een arbitraire diagnose en heeft zowel diagnostische als therapeutische uitdagingen.
  • Mogelijk zal beeldvormend onderzoek, zoals echografie, MRI of FDG-PET/CT, in de toekomst vaker gebruikt worden in de tweede lijn bij twijfel aan de diagnose. In de eerste lijn is er op dit moment geen rol voor dit aanvullende onderzoek.
  • Glucocorticoïden zijn de hoeksteen van de behandeling. Meestal reageren patiënten hier snel op, maar bij 29-45% is er pas na 3-4 weken effect. De behandelduur is vaak 1-3 jaar.
  • Meer onderzoek is gedaan naar mogelijke glucocorticoïdsparende behandelingen. Voor de effectiviteit van methotrexaat is er het meeste wetenschappelijk bewijs en er is enig bewijs voor de effectiviteit van azathioprine en leflunomide. Tocilizumab, een IL-6-receptorinhibitor, is een veelbelovende behandeling, maar dit moet nog bewezen worden.
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 3 2018

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1647
Vakgebied
Bewegingsapparaat
Chirurgie
Huisartsgeneeskunde
Interne vakken
Auteursinformatie

Sint Maartenskliniek, afd. Reumatologie, Ubbergen.

Drs. D.E. Marsman, arts-onderzoeker reumatologie; dr. A.A. den Broeder, reumatoloog-epidemioloog (tevens: Radboudumc, Nijmegen); N. Boers, BSc, student-assistent (thans: Selective Utrecht Medical Master (SUMMa), Utrecht); dr. A. van der Maas, reumatoloog.

Contact drs. D.E. Marsman (d.marsman@maartenskliniek.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Diane E. Marsman ICMJE-formulier
Alfons A. Den Broeder ICMJE-formulier
Nadine Boers ICMJE-formulier
Aatke Van der Maas ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties