Pieter van Foreest: medicus op de drempel van een nieuwe tijd

– In a variety of ways attention is being drawn nowadays to the fact that Pieter van Foreest (1521-1597) died four hundred years ago. The question arises, however, whether such a comprehensive commemoration is justified by Van Foreest's contribution to the development of medical science. Medical history certainly does not attribute concrete substantial new findings to his name. Nevertheless, he earned the longstanding epithet ‘Dutch Hippocrates’ by his writings. Especially, his Observationes et curationes medicinales c.q. chirurgicales remained en vogue for some centuries after his death, mainly due to the accurate description of symptomatology of a wide variety of diseases. Van Foreest should be considered as a conspicuous representative of the new empirical medicine which gained favour after the humanistic rediscovery of the classical Greek authors, especially Hippocrates.

Samenvatting

Op diverse wijzen wordt dit jaar de aandacht gevestigd op het feit dat de medicus Pieter van Foreest (1521-1597) 400 jaar geleden is gestorven. Men kan zich afvragen of een dergelijke nadrukkelijke herdenking gerechtvaardigd wordt door zijn bijdrage aan de vooruitgang van de geneeskunde. Het is zeker niet zo dat belangrijke concrete vondsten aan Van Foreest worden toegeschreven. De eretitel ‘Hollandse Hippocrates’ heeft hij verworven met zijn schriftelijke nalatenschap. Gedurende enkele eeuwen na zijn dood bleven zijn Observationes et curationes medicinales en zijn Observationes et curationes chirurgicales vooral actueel door de nauwgezette beschrijving van de symptomen van talloze ziektebeelden. Van Foreest kan worden beschouwd als een opvallende vertegenwoordiger van de empirische geneeskunde die opgang maakte na de herontdekking door de humanisten van de klassieke Griekse auteurs, zoals Hippocrates.