‘retornos’ in de andes
‘Twaalf jaar geleden heb ik mijn dorp verlaten; twaalf jaar is lang, mijnheer’. De oude man kijkt mij aan alsof hij verwacht dat ik de ellende die hij meemaakte niet kan bevatten. Dat is misschien zo, maar de feiten liegen er niet om. Zijn dorp, Umaro, schitterde in de vallei toen wij het vanaf de berg naderden. De afdaling over de zandweg was spectaculair, net als de hangbrug die wij te voet moesten oversteken. Twee stalen draden overspanden de kolkende rivier; verschillende planken ontbraken en erger nog, andere waren zo verrot dat wij er niet op durfden lopen en gedwongen waren om te springen. Eenmaal in het dorp was duidelijk dat het vroeger welvarend was geweest. Nu echter resten er overwegend ruïnes, half overgroeid door planten. De oude man leidt ons rond: ‘de kerk heeft geen dak meer en de muren zijn half neergehaald, maar de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties