Paraneoplastische aandoeningen van het perifere en centrale zenuwstelsel

Klinische praktijk
Ch.J. Vecht
G.Th.A.M. Bots
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:386-90

Inleiding

Onder paraneoplastische aandoeningen van het zenuwstelsel verstaat men neurologische syndromen die uitsluitend dan wel duidelijk vaker voorkomen bij patiënten met kanker, zonder het gevolg te zijn van een metastase, van de tumor zelf of van de behandeling ervan (infectie, chemotherapie, etc.).

Soms wordt het begrip ‘remote effects of cancer’ door elkaar gebruikt met ‘paraneoplastische syndromen’. De laatste jaren bestaat de neiging om de term remote effects niet meer te gebruiken dan wel te reserveren voor opportunistische infecties, vasculaire complicaties en soms zelfs voor metabole complicaties (bijvoorbeeld hypercalciëmie, hepatische encefalopathie) bij patiënten met kanker.

Paraneoplastische syndromen zijn betrekkelijk zeldzaam. Derhalve is het zaak bij neurologische verschijnselen bij patiënten met kanker in de eerste plaats aan andere oorzaken te denken (bijv. metastatisch, iatrogeen, vasculair, infectieus). Omgekeerd blijken paraneoplastische aandoeningen in de helft van de gevallen op te treden voorafgaand aan een maligne aandoening, zodat ze als een waarschuwingssignaal kunnen worden opgevat…

Auteursinformatie

Dr Daniel den Hoed Kliniek, afd. Neurologie, Postbus 5201, 3008 AE Rotterdam.

Academisch Ziekenhuis, afd. Pathologische Anatomie, Leiden.

Prof.dr.G.T.A.M.Bots, patholoog-anatoom.

Contact Dr.Ch.J.Vecht, neuroloog

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties