Bij patiënten met verminderde linker-ventrikel-ejectiefractie (LVEF) ten gevolge van een myocardinfarct (MI) is het risico op plotselinge dood toegenomen. Teneinde de sterfte bij deze patiënten te beperken werden in het verleden anti-arrhythmica uit verschillende ‘klassen’ beproefd.
Bij asymptomatische ventriculaire ritmestoornissen leidde toepassing van het klasse-I-middel flecaïnide in de ‘Cardiac arrhythmia…
Artikelinformatie
In print verschenen in
week 48 1996
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:2423-4
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties