Overlijdensgevallen onder 0-18-jarigen door vermoede mishandeling: naar schatting 40 gevallen in 1996 gebaseerd op een enquête onder huisartsen en kinderartsen

To determine the number of cases of death of children and youths (0-18 years) in 1996 in which the doctor suspected maltreatment as a possible cause of death and whether the death was declared the result of natural causes.

Design

Questionnaire.

Setting

Department of General Practice Medicine, University of Utrecht, the Netherlands.

Method

In co-ordination with the Dutch College of General Practitioners and in consultation with the Dutch Society of Pediatricians a questionnaire was sent to all general practitioners (n = 6957) and pediatricians (n = 971) in the Netherlands. The definition of maltreatment was left to the respondents. The questionnaire included questions regarding some characteristics of the children and the motivation of the doctor to notify or not to notify the municipal coroner. It referred to 1996 but it also asked for cases in 1992-1995 to determine whether the earlier data supported the 1996 ones.

Results

The overall response was 83 (6583/7928). The doctors mentioned a total of 33 cases in which they suspected that the death was the result of some kind of maltreatment. ‘Death from natural causes’ was noted on the death certificates of 6 of these cases and the coroner was not notified. The estimated number of deaths due to mistreatment in the age group 0-18 years for 1996 was 40 (1.14 per 100,000; 95 confidence interval (95-CI): 0.79-1.50) and 24 in the age group 0-2 years (4.13 per 100,000; 95-CI: 2.48-5.79), with an estimate of 7 certificates stating death from natural causes.

Conclusion

The Dutch figures are rather similar to the minimum estimate for the United States in the youngest age groups: 4-11 cases per 100,000 and lower than for other European countries.

Samenvatting

Doel

Vaststellen hoeveel kinderen en jeugdigen (0-18 jaar) in 1996 overleden, waarbij de arts vermoedde dat mishandeling de oorzaak was, en of een verklaring van natuurlijke dood was afgegeven.

Opzet

Enquête.

Plaats

Vakgroep Huisartsgeneeskunde, Universitair Medisch Centrum Utrecht.

Methode

In samenwerking met de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en in overleg met de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) werd een schriftelijke vragenlijst gezonden aan alle zelfstandig gevestigde huisartsen (n = 6957) en alle kinderartsen (n = 971) in Nederland. De definitie van ‘mishandeling’ werd aan de respondenten overgelaten. Er werd onder meer gevraagd naar enkele persoonsgegevens van het kind en naar motivering van wel of niet inschakelen van de gemeentelijke lijkschouwer. De vragenlijst betrof 1996, maar tevens werd gevraagd naar de gevallen in de periode 1992-1995 om na te gaan of de gegevens van de voorafgaande jaren de gegevens over 1996 ondersteunden.

Resultaten

De respons bedroeg 83 (6583/7928). Er waren in totaal 33 gemelde gevallen; bij 6 was een verklaring van natuurlijke dood afgegeven zonder dat de gemeentelijke lijkschouwer was gewaarschuwd. De schatting voor 1996 van het aantal vermoede gevallen van overlijden ten gevolge van mishandeling onder 0-18-jarigen bedroeg 40 (1,14 per 100.000; 95-betrouwbaarheidsinterval (95-BI): 0,79-1,50), waarvan 24 onder 0-2-jarigen (4,13 per 100.000; 95-BI: 2,48-5,79), met 7 geschatte overlijdensverklaringen van natuurlijke dood.

Conclusie

De Nederlandse schattingen voor overlijden door kindermishandeling zijn relatief laag in vergelijking met die in andere Europese landen en in de Verenigde Staten.