Zie ook de artikelen op bl. 1388, 1400 en 1404-9.
Vanaf 1880 werd het gebruik van gebaren bij het onderwijs aan dove kinderen uitgebannen, zelfs verboden. De voornaamste argumenten van de tegenstanders van het gebruik van gebaren waren:
– gebaren hebben een negatieve invloed op de ontwikkeling van gesproken taal;
– gebruik van gebaren leidt tot groepvorming van doven en niet tot integratie met horenden;
– tweetaligheid is nadelig;
– gebarentaal is geen taal, maar een minderwaardig communicatiemiddel.
Ondanks dit verbod bleven de doven gebaren bij hun communicatie gebruiken, zelfs op intensieve wijze.
De situatie is nu gelukkig totaal veranderd: gebaren zijn bij het dovenonderwijs weer toegelaten, ja, worden aangeleerd en intensief geoefend. Ik wil in deze beschouwing het onderwerp ‘gebarentaal’ plaatsen tegen een historische en tegen een ideële achtergrond. Daarvoor zal iets dieper op de gebarentaal als taal moeten worden ingegaan, hetgeen zonder illustraties lastig is. Mijn doel…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties