Zie ook het artikel op bl. 697.
Een chirurgische wond geneest gewoonlijk per primam intentionem, het proces van primaire wondgenezing, dat uitgaat van scherpe wondranden die met hechtingen geapproximeerd worden. Aan de oppervlakte van deze smalle wond wordt door migratie van epitheliale cellen het defect hersteld (epithelialisatie), terwijl in de diepte collagene vezels worden gevormd die de wondranden overbruggen en zo voor een snel herstel van de continuïteit zorgdragen.
Behalve deze primaire vorm onderscheiden wij de secundaire wondgenezing, waarbij er sprake is van een meer of minder groot defect, dat eerst met granulatieweefsel wordt opgevuld, waarna epithelialisatie kan plaatsvinden. Kenmerkend voor de secundaire wondgenezing is zogenaamde contractie, een nog nauwelijks begrepen proces waardoor een dergelijke (open) wond al genezende krimpt en het huiddefect dat uiteindelijk door epithelialisatie moet worden overbrugd in korte tijd aanzienlijk in omvang afneemt. Dit proces van contractie leidt er ook toe dat na afloop van secundaire…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties