Onnodig uitstel bij vulvacarcinoom

Dames en Heren,

Patiënt A, een 70-jarige vrouw, getrouwd en moeder van 2 volwassen kinderen, heeft sinds 1971 last van jeuk aan de vulva. De klachten zijn 2 jaar na de menopauze ontstaan. Sindsdien werd zij door verschillende gynaecologen, een dermatoloog en haar huisarts hiervoor behandeld. Verscheidene lokale middelen zoals oestrogeenhoudende crème, Veiel's waswater, zinkzalf en corticosteroïdcrème geven verlichting van haar klachten. Vanaf 1984 valt het patiënte op dat zij abnormale, pijnlijke, niet bloedende plekjes op de vulva heeft. De huisarts behandelt de plekjes met zinkzalf, en tot tweemaal toe met een kuur antibiotica. Omdat dit alles geen vermindering geeft van de vulva-afwijkingen, wordt patiënte in november 1986 verwezen naar de dermatoloog, die haar ooit eerder behandelde wegens pruritusklachten. Zijn therapie, een sulfa bevattende crème, heeft niet het gewenste resultaat. Hij neemt geen biopten van de vulva, volgens patiënte omdat hij haar geen pijn wil doen. In januari 1987 volgt…