Onnodig lokaliserend onderzoek bij primaire hyperparathyreoïdie

To determine how often preoperative localisation tests are performed on patients suffering from primary hyperparathyroidism (pHPT) without previous neck surgery and to analyse the predictive value of such tests.

Design

Retrospective study.

Settting

University Hospital Utrecht, the Netherlands.

Methods

From 1988 to 1993 50 patients suffering from pHPT underwent initial surgical exploration of the neck. Clinical data, performed tests and results, findings at surgery, histological findings and clinical result were recorded.

Results

Localisation tests were performed 41 times on 27 patients (54): 19 times ultrasonography, 14 times scintigraphy, 7 times computer tomography and once, venous sampling. Independent of preoperative testing, all patients underwent systematical, bilateral exploration of the neck. In 49 patients a total of 53 enlarged parathyroid glands were removed, all patients became normocalcaemic. Exploration revealed no abnormalities in 1 patient, who received no further surgical treatment. In 15 patients (56) the localisation tests predicted the correct side of the enlarged glands, in 5 patients the wrong side was predicted and in 7 patients no prediction was possible.

Conclusion

These results are in accordance with the poor predictive value of localisation tests prior to initial neck exploration as mentioned in other studies. The success rate of operation by an experienced parathyroid surgeon is 95-99 per cent. Preoperative localisation studies in patients with primary hyperparathyroidism without previous neck surgery are not only of poor predictive value, but should even be discouraged, because they may mislead the operating surgeon.

Samenvatting

Doel

Nagaan hoe vaak preoperatief lokaliserend onderzoek plaatsvindt bij patiënten met primaire hyperparathyreoïdie (pHPT) en bepalen van de voorspellende waarde ervan.

Opzet

Retrospectief.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Utrecht.

Methode

Van 50 patiënten die in de periode eind 1988-begin 1993 wegens een pHPT een eerste halsexploratie ondergingen, werden klinische gegevens, aard en uitslagen van preoperatief verrichte lokaliserende onderzoeken, bevindingen bij operatie en histologisch onderzoek en resultaat van de operatie genoteerd.

Resultaten

Bij 27 patiënten (54) werd in totaal 41 maal lokaliserend onderzoek verricht (19 maal echografie, 14 maal scintigrafie, 7 maal computertomografie en 1 maal veneuze ‘sampling’). Onafhankelijk van de uitslag van het preoperatieve onderzoek werd bij alle patiënten een systematische, dubbelzijdige halsexploratie verricht. Bij 49 patiënten werden in totaal 53 vergrote bijschildklieren verwijderd, waarna bij allen normocalciëmie ontstond. Bij 1 patiënt had exploratie een negatieve uitslag; er werd geen heroperatie verricht. Het lokaliserend onderzoek voorspelde bij 15 patiënten (56) correct aan welke zijde de vergrote bijschildklier zich bevond, bij 5 patiënten was de voorspelling onjuist en bij 7 patiënten waren er bij het preoperatieve onderzoek geen afwijkingen gezien.

Conclusie

De resultaten komen overeen met de in de literatuur beschreven geringe voorspellende waarde van preoperatief lokaliserend onderzoek voor eerste halsexploratie bij pHPT. De kans op genezing is ongeveer 95-99 indien de ingreep door een ervaren chirurg wordt verricht. Preoperatief lokaliserend onderzoek bij patiënten met pHPT zonder eerdere halsexploratie is niet alleen weinig zinvol, maar dient zelfs afgeraden te worden omdat het de chirurg op een dwaalspoor kan brengen.