Omgaan met medisch onverklaarde klachten in de huisartspraktijk: van ergernis naar 'de fijne kneepjes van het vak'

Opinie
S. Thomas
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:657-9
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 671 en 686.

Somatiserende patiënten doen bij de meeste artsen al bij binnenkomst in de spreekkamer de moed in de schoenen zakken: ‘Daar heb je die zeurkous weer’. Deze gevoelens en deze manier van etiketteren geven de kern van het probleem weer: de arts heeft geen gereedschap om de klachten te beïnvloeden en voelt zich daardoor onmachtig. Hij of zij ziet wel in dat een deel van het probleem bij hemzelf ligt, maar schuift die verantwoording ook graag naar de patiënt toe.

In de huisartspraktijk komen mensen met klachten waarvoor de arts geen lichamelijke verklaring kan vinden frequent voor. Naar de vraag hoe daarmee om te gaan is veel studie gedaan. Internationaal is daarbij de groep van Olesen uit Aarhus (Denemarken) erg actief.1 In ons land zijn de academische afdelingen Huisartsgeneeskunde in Amsterdam (Vrije Universiteit), Maastricht en Leiden bij dit onderwerp betrokken…

Auteursinformatie

Erasmus MC, afd. Huisartsgeneeskunde, Dr. Molewaterplein 50, 3015 GE Rotterdam.

Contact Hr.prof.dr.S.Thomas, huisarts (s.thomas@erasmusmc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties