Obducties in een verpleeghuis

Onderzoek
E. Wabeke
A. Derks
G.R. Hoekstra
D.H. Sipsma
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:765-7
Abstract

Samenvatting

Om na te gaan in hoeverre obducties ten behoeve van verpleeghuisartsen een nuttige bijdrage kunnen leveren aan de gezondheidszorg, werden de klinische gegevens en de obductiebevindingen bewerkt van 88 patiënten die in een psychogeriatrisch verpleeghuis waren overleden. Bij obductie bleek 28 van de klinisch gestelde diagnoses niet bevestigd te kunnen worden. Bij 40 van de onderzochte patiënten werd een doodsoorzaak gevonden die niet door de arts als zodanig was herkend.

Wil het laten doen van obductie werkelijk zin hebben, dan is het van belang dat de verpleeghuisarts gerichte vragen stelt aan de patholoog-anatoom, de patholoog-anatoom het obductieverslag afsluit met een duidelijke epicrise en er necrologiebesprekingen plaatsvinden. Wanneer aan deze voorwaarden is voldaan, kunnen obducties ook in Nederland een goed hulpmiddel zijn bij het beoordelen van het medische handelen in het verpleeghuis.

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit, Instituut voor Huisartsgeneeskunde, Antonius Deusinglaan 4, 7913 AW Groningen.

E.Wabeke, huisarts; A.Derks, medisch student; dr.G.R.Hoekstra, huisarts.

Psychogeriatrisch verpleeghuis ‘Nieuw-Toutenburg’, Noordbergum.

Dr.D.H.Sipsma, klinisch geriater.

Contact E.Wabeke

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties