Nobelprijs Scheikunde 2004 voor de ontdekking van ubiquitine-gemedieerde eiwitafbraak

Opinie
J. Neefjes
T.A.M. Groothuis
N.P. Dantuma
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:2579-82
Abstract

Zoals vaak is het aantrekkelijker om aan opbouw dan aan afbraak te werken. Dit is ook het geval in de biochemie waar de vraag hoe eiwitten afgebroken worden lange tijd werd genegeerd. Natuurlijk was in 1980 al bekend dat eiwitten in lysosomen afgebroken worden en dat dit een structuur is waar proteasen alle geëndocyteerde eiwitten tot aminozuren afbreken, zodat de cel deze aminozuren voor nieuwe eiwitten kan gebruiken. Maar hoe zit het met de afbraak van gewone eiwitten uit een cel?

De 3 Nobelprijslaureaten Aaron Ciechanover (Israël), Avram Hershko (Israël) en Irwin Rose (Californië, VS) beschreven in 1980 hoe een klein eiwit genaamd ‘ubiquitine’ (van ‘ubiquitous’, dit is ‘alomtegenwoordig’, omdat het in vrijwel alle cellen in hoge concentraties aanwezig is) een cruciale rol speelt in de regulatie van de afbraak van gewone eiwitten.1 2 Door het baanbrekend onderzoek van dit drietal werd duidelijk dat ubiquitine fungeert als een herkenningssignaal…

Auteursinformatie

Het Nederlands Kanker Instituut-Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, divisie Tumorbiologie, Plesmanlaan 121, 1066 CX Amsterdam.

Hr.prof.dr.J.Neefjes, biochemicus; hr.drs.T.A.M.Groothuis, biochemicus.

Karolinska Institute, Department of Cell and Molecular Biology, Stockholm, Zweden.

Hr.dr.N.P.Dantuma, biochemicus.

Contact hr.prof.dr.J.Neefjes

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties