Zie ook het artikel op bl. 2130.
In 1991 verscheen in dit tijdschrift een overzichtsartikel waarin uitvoerig werd ingegaan op de pathogenese en de klinische aspecten van het myelodysplastisch syndroom (MDS).1 Sedertdien hebben zich een aantal nieuwe therapeutische ontwikkelingen voorgedaan, waarop wij in dit overzichtsartikel in zullen gaan.
Het MDS wordt gekenmerkt door één of meer cytopenieën als gevolg van de ineffectieve hemopoëse door de maligne getransformeerde hemopoëtische stamcel en verdringing van de normale hemopoëse.2-5 Bij deze cytopenieën staat meestal de anemie op de voorgrond. Morfologisch worden de myelodysplasieën ingedeeld volgens criteria die zijn opgesteld door een aantal Franse, Amerikaanse en Britse specialisten (de FAB-classificatie).6 Men onderscheidt 5 vormen op basis van het aantal blasten in het beenmerg en het bloed, het percentage ringsideroblasten (ijzerpigmentbevattende normoblasten) in het beenmerg en het aantal monocyten in het bloed. Bij refractaire anemie (RA) is er sprake van een bloedarmoede met…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties