Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Narcolepsie: diagnostiek en behandeling in nieuw perspectief

Klinische praktijk
R. Fronczek
W.L.M. van der Zande
J.G. van Dijk
S. Overeem
G.J. Lammers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:856-61
Abstract
Abstract
Sluiten
Narcolepsy: a new perspective on diagnosis and treatment

- The 5 classic symptoms of narcolepsy are excessive daytime sleepiness, cataplexy, sleep paralysis, hypnagogic hallucinations and disturbed nocturnal sleep.

- The presence of cataplexy is strongly associated with a deficiency of the neuropeptide hypocretin.

- This discovery has led to new diagnostic subclassifications: narcolepsy without cataplexy, which can be demonstrated by a multiple sleep latency test, and narcolepsy with cataplexy, which can be confirmed with a multiple sleep latency test or a cerebrospinal fluid deficiency of hypocretin 1.

- Various treatment options are available, including psychostimulants and gamma hydroxybuterate.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:856-61

Samenvatting

- De 5 klassieke symptomen van narcolepsie zijn overmatige slaperigheid overdag, kataplexie, slaapparalyse, hypnagoge hallucinaties en een verstoorde nachtslaap.

- De aanwezigheid van kataplexie blijkt sterk samen te hangen met een deficiëntie van de neurotransmitter hypocretine.

- Dit inzicht heeft recentelijk geleid tot een nieuwe diagnostische classificatie met een onderverdeling in narcolepsie zonder kataplexie, aangetoond met een multipele inslaaplatentietest, en narcolepsie met kataplexie, die bevestigd kan worden met een multipele inslaaplatentietest of met een hypocretine 1-deficiëntie in de liquor.

- Er zijn diverse behandelingsmogelijkheden, bijvoorbeeld met psychostimulantia of gammahydroxyboterzuur.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:856-61

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 15 2007

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:856-61
Vakgebied
Basisvakken
Zenuwstelsel
Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Neurologie en Klinische Neurofysiologie, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Hr.R.Fronczek, onderzoeker (tevens: Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen, Amsterdam); mw.W.L.M.van der Zande en hr.dr.S.Overeem (tevens: Universitair Medisch Centrum St Radboud, Instituut voor Neurologie, Nijmegen), artsen-onderzoekers; hr.prof.dr.J.G.van Dijk en hr.dr.G.J.Lammers, neurologen-klinisch neurofysiologen.

Contact hr.dr.G.J.Lammers (g.j.lammers@lumc.nl)

Gerelateerd
Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties