Musculoskeletale klachten vaak ten onrechte aan Lyme-ziekte toegeschreven

To establish, in patients referred with persisting noninflammatory musculoskeletal complaints, diagnosed elsewhere with Lyme disease, whether Lyme disease was present.

Setting

Outpatient Clinic for Rheumatology, Eemland Hospital Amersfoort and University Hospital Utrecht, the Netherlands.

Design

Descriptive, prospective.

Method

Patients were classified as having had Lyme disease in the past, having ongoing Lyme disease of no Lyme disease at all, on the basis of clinical history, physical examination, and classification criteria for Lyme disease.

Results

In a two-year period 37 consecutive patients (mean age 50 years) were examined, 20 (54) of whom had (a history of) Lyme disease. Of these 20, two suffered from erythema migrans, one of synovitis of the knee, and one of acrodermatitis chronica atrophicans (these four had not been treated), while one had persistent chronic oligoarthritis. Seventeen patients dit not have Lyme disease, but were suffering from aspecific, noninflammatory musculoskeletal problems.

Conclusion

In this patient group with persisting musculoskeletal complaints, ‘Lyme disease’ had been diagnosed correctly as often as incorrectly.

Samenvatting

Doel

Nagaan of bij patiënten met persisterende klachten van het houdings- en bewegingsapparaat, bij wie elders de diagnose ‘Lyme-ziekte’ was gesteld, inderdaad Lyme-ziekte aanwezig was.

Plaats

Polikliniek Reumatologie, Eemlandziekenhuis Amersfoort en Academisch Ziekenhuis Utrecht, Utrecht.

Opzet

Descriptief, prospectief.

Methode

Op grond van anamnese, lichamelijk onderzoek, vroegere medische gegevens en classificatiecriteria voor Lyme-ziekte werd vastgesteld of er Lyme-ziekte in het spel was (geweest) of niet.

Resultaten

Gedurende een periode van 2 jaar werden 37 achtereenvolgende patiënten met een gemiddelde leeftijd van 50 jaar onderzocht. Bij 20 patiënten (54) was inderdaad sprake (geweest) van Lyme-ziekte. Van deze 20 patiënten hadden 2 patiënten erythema migrans, 1 patiënt actieve synovitis van een knie, 1 patiënt acrodermatitis chronica atrophicans (deze 4 patiënten waren niet behandeld) en 1 patiënt persisterende chronische oligoartritis. Bij 17 patiënten bleek de diagnose ‘Lyme-ziekte’ ten onrechte gesteld, voornamelijk op basis van aspecifieke, niet-inflammatoire klachten van het houdings- en bewegingsapparaat.

Conclusie

In de onderzochte patiëntengroep met persisterende houdings-bewegingsklachten was de diagnose ‘Lyme-ziekte’ vrijwel even vaak terecht als ten onrechte gesteld.