Multidisciplinaire oncologische teams: niet polderen

Opinie
Raimond W.M. Giard
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A2295
Abstract

Om met succes op antilopen in de savanne te kunnen jagen of hunebedden te bouwen, was men in de oertijd al op teamwerk aangewezen. Het diagnosticeren en behandelen van kanker vraagt dat tegenwoordig ook. Naarmate het diagnosticeren en behandelen van oncologische aandoeningen ingewikkelder werd, groeide de wens om de betrokken zorgprofessionals gezamenlijk bijeen te brengen en zo ontstonden er multidisciplinaire oncologische teams voor het gezamenlijk nemen van beslissingen.

Voor het bestaan van een multidisciplinair team zijn verschillende goede argumenten te bedenken: er komt meer eenvormigheid, continuïteit en coördinatie van zorg, en dat draagt bij tot betere kwaliteit. Het team zorgt voor een voortdurende audit, de onderlinge communicatie wordt geoptimaliseerd, en zo groeien betrokkenheid en collegialiteit. Artsen in opleiding kunnen er leren hun patiënten te presenteren en nieuwe ontwikkelingen binnen een betrokken vakgebied kunnen onderling kenbaar worden gemaakt. Er is beter zicht op welke patiënten gerekruteerd zouden kunnen worden om aan…

Auteursinformatie

Maasstad Ziekenhuis Rotterdam, afd. Klinische pathologie, Rotterdam.

Contact dr. R.W.M. Giard (rwm.giard@xs4all.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: de auteur is lid van oncologiecommissies en multidisciplinaire oncologische teams. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 27 mei 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties