Moet ik bij opname vragen naar reanimatiewensen?

In de serie ‘Juridische vraag’ geeft een jurist antwoord op een vraag waarvoor artsen in de praktijk vaak worden gesteld.

Rectificatie

_{Per 11 maart 2020 heeft de auteur dit artikel geüpdatet.}

In veel ziekenhuizen wordt patiënten tegenwoordig standaard gevraagd of zij eventueel willen worden gereanimeerd. De reden hiervoor is duidelijk: mocht er bij de patiënt een ademhalings- en circulatiestilstand optreden, dan weten de betrokken zorgverleners wat de patiënt wel of niet wil. Maar mag een arts deze vraag wel stellen? Of moet dat zelfs?

Vraag

Moet ik als arts bij ziekenhuisopname vragen naar reanimatiewensen?

Juridische achtergrond

In veel ziekenhuizen wordt patiënten standaard gevraagd of zij eventueel willen worden gereanimeerd. De reden hiervoor is duidelijk: mocht er bij de patiënt een ademhalings- en circulatiestilstand optreden, dan weten de betrokken zorgverleners wat de patiënt wel of niet wil. De autonomie van de patiënt wordt aldus maximaal gerespecteerd, zo is de achterliggende gedachte. En wellicht kan aldus ook worden voorkomen dat een patiënt achteraf stelt dat hij niet gereanimeerd had willen worden.1 Maar mag een arts deze vraag wel stellen? Of moet dat zelfs?

Volgens de gezondheidswetgeving richt de patiënt zich tot een arts met een hulpvraag. Om deze hulpvraag te kunnen beantwoorden heeft een arts bepaalde informatie nodig. Welke informatie dat precies is en of de arts daartoe kan volstaan met het stellen van vragen aan de patiënt hangt af van de omstandigheden, waaronder hetgeen…