Migranten in de huisartspraktijk: andere klachten en diagnosen dan Nederlanders

To determine to what extent Turks, Moroccans and Surinamese differ from the Dutch in health problems, while taking the impact of relevant background characteristics into account.

Design

Secundary analysis.

Setting

Dutch Institute for health care research, Utrecht, the Netherlands.

Patients and methods

In 1987/'88, 161 general practitioners and their assistants in 103 general practices recorded all patient contacts during three months in four consecutive periods for the Dutch National Survey on Morbidity and Interventions in General Practice. Data on 1165 Turkish, 853 Moroccan, 1355 Surinamese and 1471 Dutch persons (a 1 sample) between 18 and 65 years of age were used. Differences in health problems (complaints and diagnoses) between groups were tested by means of logistic regression analysis. Sex, age, educational level, working situation, marital status, health insurance, region and urbanisation were included in the analyses as covariates, for which the data were corrected.

Results

The pattern of complaints and diagnoses of ethnic minorities concorded with that of the Dutch in many respects, but there were also clear differences. Surinamese differed the most. Digestive problems, acute and chronic, eye problems, acute musculoskeletal problems, especially muscle pain or fibrositis, respiratory infections and eczema occurred more often in all three minority groups. Surinamese had more diagnoses in the chapters blood and endocrine/metabolic/nutrititional system (diabetes mellitus), Moroccans fewer diagnoses of the circulatory system (hypertension). Turks and Surinamese had more general and social problems, while Surinamese also had more psychological problems.

Conclusion

In some areas ethnic minorities have more health problems than Dutch patients who are comparable with them in background characteristics. This clearly suggests an ‘ethnic’ factor.

Samenvatting

Doel

Vaststellen in welke mate Turken, Marokkanen en Surinamers van Nederlanders verschillen in gezondheidsproblemen, waarbij gecontroleerd wordt voor de invloed van relevante achtergrondkenmerken.

Opzet

Secundaire analyse.

Plaats

Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (NIVEL), Utrecht.

Patiënten en methoden

In 1987/'88 hadden 161 huisartsen en hun assistentes in 103 praktijken al hun patiëntencontacten geregistreerd gedurende 3 maanden in het kader van de ‘Nationale studie van ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk’. Voor onderhavig onderzoek werd gebruikgemaakt van gegevens van 1165 Turken, 853 Marokkanen, 1355 Surinamers en 1471 Nederlanders (een steekproef van 1) van 18 tot 65 jaar. Verschillen in gezondheidsproblemen (klachten en diagnosen) werden vastgesteld door middel van logistischeregressieanalyse. In de analysen werd gecorrigeerd voor geslacht, leeftijd, opleiding, arbeidssituatie, samenlevingsvorm, verzekeringsvorm, regio en urbanisatiegraad.

Resultaten

Het klachten- en diagnosepatroon van migranten kwam op veel punten overeen met dat van Nederlanders, maar er waren ook duidelijke verschillen. Surinamers verschilden het meest. Maag-darmproblemen, zowel acuut als chronisch, oogproblemen, acute problemen van het bewegingsapparaat, met name myalgia/fibrositis, luchtweginfecties en eczeem kwamen bij alle 3 migrantengroepen vaker voor. Surinamers hadden meer diagnosen in de categorieën bloed en endocriene/ metabole aandoeningen (diabetes mellitus), Marokkanen hadden minder diagnosen van het hart- en vaatstelsel (hypertensie). Turken en Surinamers hadden meer sociale problemen, terwijl Surinamers daarnaast ook meer psychische problemen hadden.

Conclusie

Migranten hebben op een aantal terreinen meer gezondheidsproblemen dan Nederlanders, die wat achtergrondkenmerken betreft met hen vergelijkbaar zijn. Er is hier duidelijk sprake van een ‘etnische’ factor.