Melanoom of geen melanoom? Enkele praktische richtlijnen voor de klinische differentiële diagnostiek van gepigmenteerde huidtumoren

Klinische praktijk
D. Suurmond
W. Bergman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:981-5

Zie ook de artikelen op bl. 980, 994, 997 en 999.

De laatste jaren neemt het aantal verwijzingen naar de dermatoloog van patiënten met gepigmenteerde huidtumoren sterk toe. Zonder twijfel kan dit worden toegeschreven aan de stijging van de incidentie van het melanoom van de huid en aan de voorlichting over deze aandoening in de publiciteitsmedia.1 Aangezien de prognose van vroege stadia van het maligne melanoom zeer goed is bij adequate behandeling, is het van essentieel belang dat zowel de potentiële patiënt als de arts op de hoogte is van enkele karakteristieke symptomen die op melanoom kunnen wijzen, zodat het in een vroeg stadium kan worden herkend. Daarbij moet men eraan denken dat er een uitgebreide scala is van – merendeels benigne – gepigmenteerde huidtumoren. Sommige hiervan kunnen sterk op melanoom lijken en komen veel vaker voor dan deze tumor.

De meest voorkomende indicaties voor verwijzing blijken naevuscelnaevi…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Dermatologie, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Prof.dr.D.Suurmond en mw.dr.W.Bergman, dermatologen.

Contact prof.dr.D.Suurmond

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties