Meebehandelen man effectief bij bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose is een van de meest voorkomende verstoringen van de vaginale flora en treft naar schatting een derde van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Recidieven komen frequent voor, ondanks behandeling met eerstelijns antimicrobiële middelen. In voorgaand onderzoek leidde medebehandeling van mannelijke partners niet tot een verbeterde genezing. Op basis daarvan wordt in internationale richtlijnen afgeraden om mannelijke partners mee te behandelen. Dat advies geldt ook in de NHG-standaard Fluor Vaginalis.

Volgens de Australische onderzoekers waren eerdere studies methodologisch beperkt en zijn er bovendien aanwijzingen dat bacteriële vaginose zich weldegelijk als seksueel overdraagbare aandoening gedraagt. De onderzoekers voerden daarom een RCT uit om de recidivering te bepalen onder vrouwen waarbij de mannelijke partner mee werd behandeld met topicale én orale antibiotica (N Engl J Med. 2025;392:947-57).

De onderzoekers includeerden vrouwen met een bacteriële vaginose die een monogame heteroseksuele relatie hadden. In de interventiegroep (n = 83) kregen de partners gedurende zeven dagen tweemaal daags metronidazol (400 mg, oraal) en clindamycinecrème (2%, topicaal). In de controlegroep kregen de mannen geen behandeling (n = 83).

De trial werd vroegtijdig stopgezet nadat de eerste 150 koppels de follow-up van 12 weken hadden voltooid. Uit de resultaten bleek dat het aantal recidieven beduidend lager lag bij vrouwen van wie de man was meebehandeld. In de interventiegroep kreeg 35% opnieuw klachten na 12 weken, tegenover 63% in de controlegroep (risicoverschil -2,6 recidieven per persoonsjaar; 95%-BI: -4,0 - -1,2).

Het Nederlands Huisarts Genootschap laat desgevraagd via persvoorlichter Daphne Laeijendecker weten niet inhoudelijk op vragen over dit onderzoek te willen reageren. ‘De NHG-werkgroep voor de richtlijn “Fluor Vaginalis” gaat de komende tijd deze nieuwe publicatie beoordelen op onderbouwing en toepasbaarheid in de praktijk. Mede op basis van dit soort nieuwe studies kan de werkgroep een herziening gaan inplannen, deze staat nog niet op de agenda voor 2025. Zoals gebruikelijk gaat de werkgroep voorafgaand aan een herziening nog niet in op inhoudelijke vragen, zij volgen het proces van het maken of herzien van een richtlijn.’