Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Liesbreuken bij kinderen: goed kijken, snel handelen

Klinische praktijk
Ilan J.N. Koppen
Roel Bakx
Matthijs W.N. Oomen
Hugo A. Heij
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:A7130
Abstract
Abstract
Sluiten
Inguinal hernia in children: examine thoroughly, treat rapidly

An inguinal hernia is a protrusion of the intra-abdominal contents (in most cases the small bowel) via the inguinal canal towards the labium or the scrotum and is possible due to the fact that the processus vaginalis has not obliterated. It occurs in 1-2% of children. If surgical repair is not performed within a short period of time, the consequences can be far-reaching. Incarceration may occur, with the risk of ischaemia and necrosis. Morbidity and mortality due to inguinal hernias can be prevented by well-timed surgical interventions. The diagnosis can be made by the patient’s history, and examination and palpation. Ultrasonography or other radiological tests are not indicated, although often performed. In this clinical lesson the Dutch guideline on inguinal hernias in children will be explicated with reference to three cases.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Dames en Heren,

In de praktijk heerst nog vaak onduidelijkheid over de diagnostiek en de behandeling van liesbreuken bij kinderen. Wanneer kinderen met een liesbreuk te laat worden doorverwezen voor chirurgische correctie kan dit dramatische gevolgen hebben. Ook wordt er bij verdenking op zo’n hernia inguinalis onnodig aanvullend onderzoek verricht, waardoor de zorgkosten oplopen. Wij beschrijven in deze klinische les de diagnostiek en de behandeling van liesbreuken bij kinderen aan de hand van de richtlijn ‘Behandeling liesbreuk kinderen’ van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde (NVvH).

Patiënt A, een 2 maanden oud jongetje met een blanco voorgeschiedenis, wordt door de huisarts verwezen naar de kinderchirurg in verband met een verdenking op een hernia inguinalis rechts. Sinds een maand heeft hij een intermitterende zwelling in de rechterlies, die af en toe pijnlijk lijkt. Voeding en defecatie verlopen zonder bijzonderheden. Bij lichamelijk onderzoek ziet de kinderchirurg een alerte zuigeling met over hart…

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 16 2014

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:A7130
Vakgebied
Publieke gezondheidszorg
Kindergeneeskunde
Huisartsgeneeskunde
Chirurgie
Auteursinformatie

Sint Lucas Andreas Ziekenhuis, afd. Kindergeneeskunde, Amsterdam.

I.J.N. Koppen, MSc, anios kindergeneeskunde.

Kinderchirurgisch Centrum (EKZ/AMC en VUmc), Amsterdam.

Dr. R. Bakx, dr. M.W.N. Oomen, en prof.dr. H.A. Heij, kinderchirurgen.

Contact I.J.N. Koppen (ilankoppen@gmail.com)

Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 1 februari 2014

Auteur Belangenverstrengeling
Ilan J.N. Koppen ICMJE-formulier
Roel Bakx ICMJE-formulier
Matthijs W.N. Oomen ICMJE-formulier
Hugo A. Heij ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Ik weet niet wie verantwoordelijk is voor de titel van deze klinisch les. Ik mis namelijk een belangrijke aanwijzing. Niet alleen goed kijken, maar ook goed luisteren.

Twee van de drie kinderen huilden immers. Met goed luisteren hoor je of de kinderen echt pijn hebben. Want een liesbreukje kan zeer pijnlijk zijn, zo zelfs dat de babies wegraken. De ouders treffen het soms levenloos aan. Dat is enorm schrikken.

Zelf heb ik dat meegemaakt. Deze bevinding van de ouders dient dan ook in de anamnese te worden opgenomen, hoewel de ouders dat direct zullen aangeven, wanneer zij met een verslapte baby de SEH komen binnenrennen.

Bij jongetjes speelt ook nog mee dat het balletje niet altijd indaalt na een liesbreukoperatie. Ook dat heb ik even gemist in de klinische les. Ook dit mocht ik meemaken bij mijn zoontje. Gelukkig zijn er bij beiden (zoon en dochter) geen verdere complicaties opgetreden na de ingrepen. Ook later niet.

 

Wim vander Pol, ziekenhuisapotheker