Langdurige sedatie met propofol gecontraïndiceerd bij kinderen

H.J. Waalkens
F.B. Plötz
H.J. Verkade
J.L.M. Strengers
H. Knoester
J.M. Mandema
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:440-2
Abstract

Samenvatting

Een 6-jarige jongen werd beademd wegens laryngitis subglottica en gesedeerd met propofol. Er ontstonden ernstige metabole acidose en hartfalen, welke aandoeningen niet goed behandelbaar waren, waarna het kind overleed. Dit kind is het 8e over wie wordt gerapporteerd in de literatuur in verband met fatale bijwerkingen van langdurige propofolinfusie bij kinderen. Ondanks gunstige resultaten beschreven bij volwassenen dient langdurig gebruik van propofol als sedativum bij kinderen afgeraden te worden.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Beatrix Kinderkliniek, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Dr.H.J.Waalkens, dr.J.L.M.Strengers, mw.H.Knoester en J.M.Mandema, kinderartsen; dr.F.B.Plötz en dr.H.J.Verkade, assistent-geneeskundigen.

Contact dr.H.J.Waalkens

Verantwoording

Dit artikel werd eerder als 'letter' gepubliceerd in Anaesthesia & Intensive Care (1997;24:724-31) met als titel 'Fatal side-effects of continuous propofol infusion in children may be related to malignant hyperthermia'.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Maastricht, maart 1997,

In het artikel van collega Waalkens et al. wordt onzes inziens terecht afgeraden om propofol te gebruiken voor langdurige sedatie van kinderen (1997;440-2).

In 1996 beschreven wij een identieke casus, waarbij echter rabdomyolyse (zonder hyperthermie) en pulmonale hypertensie overheersten in het klinische beeld.1 In het artikel van Waalkens et al. wordt niet verder ingegaan op de rabdomyolyse. Indien deze reeds bestond voordat hyperthermie optrad, zou die eveneens een bijwerking kunnen zijn van propofol, evenals bij onze patiënt, bij wie wij geen andere oorzaak hebben kunnen aantonen. Het mechanisme hiervan is onbegrepen evenals van de metabole acidose beschreven bij propofolgebruik ter sedatie van kinderen.

De mogelijkheid dat luchtweginfecties predisponeren voor de ernstige bijwerkingen van propofol is volgens ons niet waarschijnlijk. De oorzaak lijkt ons eerder te vinden in onvoldoende kennis van sedatie bij kinderen en het te gemakkelijk extrapoleren van gegevens betreffende volwassenen naar kinderen.

Parke et al. stelden reeds in 1992 dat ‘until further data delineating the appropriate dose range are available, propofol should not be used in paediatric intensive care’.2 Ondanks deze waarschuwing, de aanbeveling van de fabrikant in de bijsluiter en de uitgebreide literatuurgegevens wordt propofol nog steeds gebruikt voor langdurige sedatie van kinderen. Dankzij Waalkens et al. is er nu ook in Nederland een duidelijk signaal gegeven om propofol hiervoor niet te gebruiken.

G.D. Vos
E.A. Straaten
J.J.E. Hendriks
G. Ramsay
Literatuur
  1. Straaten EA van, Hendriks JJE, Ramsey G, Vos GD. Rhabdomyolysis and pulmonary hypertension in a child, possibly due to long-term high-dose propofol infusion [letter]. Intensive Care Med 1996;22:997.

  2. Parke TJ, Stevens JE, Rice ASC, Greenaway CL, Bray RJ, Smith PJ, et al. Metabolic acidosis and fatal myocardial failure after propofol infusion in children: five case reports. BMJ 1992;305:613-6.

Groningen, april 1997,

Wij bedanken de collega's Vos et al. voor hun aanvullende opmerkingen. Het kan niet genoeg benadrukt worden dat langdurig gebruik van propofol gecontraïndiceerd is bij kinderen.

Aanwijzingen voor rabdomyolyse bij onze patiënt waren al aanwezig direct bij opname in ons ziekenhuis, de hyperthermie ontstond pas later in het ziekteproces. Wij zijn het dan ook geheel eens met Vos et al. dat rabdomyolyse een bijwerking kan zijn van langdurig propofolgebruik.

Het is niet aangetoond dat luchtweginfecties predisponeren voor de ernstige bijwerkingen van propofol, maar wel is het opvallend dat bijna alle kinderen geïntubeerd waren wegens respiratoire insufficiëntie ten gevolge van een bovensteluchtweginfectie.

H.J. Waalkens
F.B. Plötz
H.J. Verkade
J.L.M. Strengers
H. Knoester
J.M. Mandema