Kwaliteitsbewaking en -bevordering in de gezondheidszorg; evenwicht tussen wetgeving en zelf ordenen

Perspectief
H.D.C. Roscam Abbing
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:865-9

Inleiding

Tien jaar geleden werd de Nota kwaliteitsbewaking in de gezondheidszorg aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal gezonden.1 Thans is andermaal een nota over dit onderwerp in voorbereiding. De doelstelling van het kwaliteitsbeleid in de gezondheidszorg is in die tien jaar niet veranderd. In de Nota van 1980 werd deze zeer globaal geschetst als bijdragen aan het bevorderen van mogelijkheden tot optimale gezondheidszorg voor de gehele bevolking. Leenen stelt in 1981 dat de betekenis van de gezondheidszorg voor mensen in belangrijke mate bepaald wordt door de kwaliteit ervan.2 Het recht op een kwalitatief verantwoorde zorgverlening vloeit voort uit de Grondwet (wijziging 1988, artikel 22, eerste lid): ‘De overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid’. De Commissie Structuur en Functioneren van de Gezondheidszorg (zgn. commissie-Dekker) brengt in haar advies Bereidheid tot verandering tot uitdrukking dat deze grondwettelijke verankering van het recht op gezondheidszorg juist bij de regeling van…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit Limburg, Vakgroep Gezondheidsrecht, Postbus 616, 6200 MD Maastricht.

Mw.prof.mr.H.D.C.Roscam Abbing.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties