Van diagnose- naar prognose-georiënteerde benadering

Klinische besluitvorming

Opinie
Otto R. Maarsingh
Henriëtte E. van der Horst
Daniëlle A.W.M. van der Windt
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D6064
Abstract

Vaak wordt een diagnose-georiënteerde benadering gebruikt als vertrekpunt bij klinische besluitvorming, maar voor sommige patiënten is dit nadelig. Tijd voor een andere benadering?

Samenvatting

In dit artikel beschrijven we de toegevoegde waarde van een prognose-georiënteerde benadering als vertrekpunt bij klinische besluitvorming en als complementaire benadering naast de diagnose-georiënteerde benadering. Een prognose-georiënteerde benadering biedt niet alleen handvatten voor beleid als er geen specifieke diagnose kan worden gesteld, maar vormt vaak ook een betere basis voor beleid indien er wel een diagnose is gesteld. Stel daarom niet alleen de vraag ‘wat is de verklaring voor de klacht van mijn patiënt?’, maar parallel hieraan ook de vraag ‘welke mogelijk beïnvloedbare factoren zijn gerelateerd aan het beloop van deze klacht?’

Auteursinformatie

Amsterdam UMC, locatie VUmc, afd. Huisartsgeneeskunde, Amsterdam: dr. O.R. Maarsingh, huisarts, senior onderzoeker en epidemioloog; prof.dr. H.E. van der Horst, huisarts en senior onderzoeker. Keele University, Primary Care Musculoskeletal Research Centre, Keele, Verenigd Koninkrijk: prof.dr. D.A.W.M. van der Windt, epidemioloog.

Contact O.R. Maarsingh (o.maarsingh@amsterdamumc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Otto R. Maarsingh ICMJE-formulier
Henriëtte E. van der Horst ICMJE-formulier
Daniëlle A.W.M. van der Windt ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties