Wij allen weten, dat mensen mensen en ratten ratten kunnen doodpesten. De primair uitgeoefende invloed is hier een niet-materiële, en we kunnen deze schadelijke werkingen tot de sociale psychologie rekenen, van mens of rat. In de toxicologie daarentegen denken wij in termen van stoffelijke invloeden. Juist vanwege dit uitgangspunt hebben wij ook zgn. lotgevallenstudies nodig. De stof die wij onderzoeken moet om een toxische werking uit te oefenen in onveranderde of mogelijk veranderde vorm het punt van eerste inwerking bereiken (figuur 1).
De ‘rat-race to the receptor’ toont dit en illustreert tevens de noodzaak van de stormloop van triljarden moleculen, om er een paar miljoen bij de receptoren te krijgen. Mensen als Rudolf Buchheim en Claude Bernard huldigden dit inzicht reeds. De fysiologische kennis en analytische mogelijkheden van hun tijd waren echter te beperkt om rechtstreeks onderzoek hiernaar mogelijk te maken. Toch waren de lotgevallen van toxische stoffen ook…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties