Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Ischemische hepatitis

Onderzoek
J.M.G.H. van Riel
A.L.M. Kerremans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:2078-81
Abstract
Abstract
Sluiten
Ischaemic hepatitis.

- Triggered by a case of ischaemic hepatitis (shock liver) in a patient with severe respiratory insufficiency, we tried to gather information about clinical characteristics and incidence. To our surprise, this information could be found neither in major critical care, medical or gastroenterology textbooks nor in textbook indices or works on differential diagnosis.

From Sept. 1989 to May 1990 we studied all possible cases of ischaemic hepatitis in a 390 bed general hospital, to establish incidence. Using computerised data from the clinical chemistry laboratory, all patients with grossly abnormal liver function tests were identified. In this nine-month period 27 adult patients had a peak ALAT level of > 500 Ul; 8 of these suffered from ischaemic hepatitis, using the criteria described by Gibson et al. In another 5 this diagnosis was suspected but could not be ascertained before death (30 and 18 of all cases). In all these cases ASAT, ALAT, LDH levels were 8-100 times normal, but bilirubin, alkaline phosphatase, gamma-glutamyl transferase and prothrombin time were only slightly abnormal.

With correction of the underlying disorder enzyme levels returned to normal very rapidly, in 5-10 days. Ischaemic hepatitis could easily be distinguished from other causes such as alcoholic, viral or drug-induced hepatitis.

Ischaemic hepatitis was the most frequent cause of severely elevated ASAT, ALAT and LDH in hospitalised patients. The diagnosis can easily be made on clinical characteristics and the typical biochemical pattern. An elaborate work-up or invasive procedure is redundant. Prognosis per se is excellent but depends on the underlying disorder.

Samenvatting

Naar aanleiding van een patiënt met ischemische hepatitis (shock-lever) bij ernstige respiratoire insufficiëntie werd gezocht naar een beschrijving van de incidentie en de klinische verschijnselen. Deze informatie was niet te vinden in de leerboeken op het gebied van interne geneeskunde, gastro-enterologie en intensive care. Ook boeken over differentiële diagnostiek wezen niet op de mogelijkheid van ischemische hepatitis.

Om een indruk te krijgen van de frequentie van ischemische hepatitis in een perifeer ziekenhuis (Elkerliek Ziekenhuis, Helmond; 390 bedden), werden van alle patiënten met ernstige leverfunctiestoornissen de gegevens uit de periode van september 1989 tot en met mei 1990 bestudeerd. Met behulp van de computergegevens van het klinisch-chemisch laboratorium werden in deze periode van 9 maanden 27 volwassen patiënten opgespoord met een serum-glutamaat-pyruvaat-transaminase (SGPTALAT)-waarde van > 500 Ul.

Volgens de criteria van Gibson voldeden minstens 8 patiënten aan alle eisen voor de diagnose ‘ischemische hepatitis’; bij 5 patiënten was de diagnose waarschijnlijk, doch hun overlijden maakte een volgen van het karakteristieke enzymverloop onmogelijk (totaal respectievelijk 30 en 18). In al deze gevallen was sprake van 8-100-voudige stijging van de activiteit van serum-glutamaat-oxaalacetaat-transaminase (SGOT; ASAT), SGPT en lactaatdehydrogenase (LDH) met vrijwel ongestoorde bilirubine-, alkalische-fosfatase- en protrombine-tijdwaarden.

Bij succesvolle bestrijding van de aandoening die tot levercelanoxie had geleid, werden de leverenzymwaarden zeer snel normaal (in 5-10 dagen). Ischemische hepatitis bleek gemakkelijk te onderscheiden van alcoholische, virale of toxische hepatitis door klinische toestand, enzympatroon en -verloop.

Binnen het ziekenhuis was ischemische hepatitis de frequentste oorzaak van sterk toegenomen SGOT-, SGPT- en LDH-activiteit. Het ziektebeeld verdient uitgebreider bespreking in leerboeken.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 42 1992

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:2078-81
Vakgebied
Maag-darm-leverziekten
Auteursinformatie

Elkerliek Ziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, Postbus 98, 5700 AB Helmond.

Mw.J.M.G.H.van Riel, assistent-geneeskundige; dr.A.L.M.Kerremans, internist.

Contact dr.A.L.M. Kerremans

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Den Haag, oktober 1992,

Naar aanleiding van het artikel van Van Riel en Kerremans over ischemische hepatitis wil ik graag het volgende opmerken (1992;2078-81). In het Nederlandstalige Leerboek maag-, darm- en leverziekten, onder redactie van Tytgat et al., wordt wel degelijk adequaat aandacht besteed aan de ‘shock-lever’,1 en wel in het hoofdstuk over de lever van de hand van De Grote et al., bladzijde 292. Ook in het Engelstalige leerboek over leverziekten van Sherlock staan gegevens over de shock-lever vermeld. Dat neemt niet weg dat ik het een interessant artikel vond, waaruit blijkt dat ischemische leverfunctiestoornissen vaker voorkomen dan gedacht.

J.J. Nicolai
Literatuur

  1. Tytgat GNJ, Grote J de, Tongeren JHM van, Vantrappen G, eds. Leerboek maag-, darm- en leverziekten. Utrecht: Bohn, Scheltema & Holkema, 1985.

J.M.G.H.
van Riel

Helmond, november 1992,

De bruikbaarheid van leerboeken en naslagwerken hangt in sterke mate af van de inhoudsopgave en het register.

In het Nederlandse Leerboek maag-, darm- en leverziekten (1985) zijn inderdaad enkele regels gewijd aan de klinische aspecten van ischemische hepatitis. Enerzijds is over de adequaatheid ervan discussie mogelijk, anderzijds is het probleem dat deze regels niet te vinden zijn. Het register meldt ‘shocklever’ niet, onder ‘hepatitis’ wordt de ischemische vorm niet gemeld; de betreffende alinea heeft als subhoofdje ‘shock en acute hartdecompensatie’, in de hele alinea wordt de term shock-lever of ischemische hepatitis niet genoemd. Bij de bespreking van de differentieeldiagnostische betekenis van gestoorde leverenzymwaarden (bl. 265-7) wordt shock-lever of ischemische hepatitis niet genoemd.

Pas sinds de 8e druk (1989) bevat Sherlocks deelspecialistische naslagwerk inderdaad adequate bespreking van en goede verwijzing naar ischemische hepatitis. Eerdere drukken schoten hierin tekort. Gezien de oorzaken van het ziektebeeld zal de hepatoloog echter niet als eerste worden geconfronteerd met ischemische hepatitis. De door ons genoemde naslagwerken waren bewust generalistischer gekozen.

Gezien de frequentie vinden wij adequate, uitgebreide, traceerbare informatie over ischemische hepatitis opvallend schaars. Wij zien hoopvol uit naar herdrukken van de door u en ons genoemde werken.

J.M.G.H. van Riel
A.L.M. Kerremans