Interstitiële pneumonitis als bijwerking van thalidomide

Klinische praktijk
Jan B.J. Scholte
Judith Potjewijd
Paul J. Voogt
Frank L.J. Custers
Kon-Siong G. Jie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A452
Abstract

Samenvatting

Een 67-jarige man werd opgenomen in ons ziekenhuis met klachten van progressieve dyspneu. Hij werd sinds 2 maanden behandeld met dexamethason en thalidomide als tweedelijnsbehandeling voor een multipel myeloom. Bij lichamelijk onderzoek werd een tachypnoïsche patiënt gezien met, blijkens arteriële bloedgasanalyse, een respiratoire alkalose met een ernstige hypoxemie. Een hogeresolutie-CT-onderzoek toonde matglasafwijkingen in beide longen. Longfunctieonderzoek toonde een ernstige diffusiestoornis. Door middel van kweken en een bronchoalveolaire lavage werden infectieuze oorzaken uitgesloten. Na het staken van de thalidomide verdwenen de hypoxemie en de diffuse matglasafwijkingen en verminderde de diffusiestoornis. Bij een patiënt met dyspneu en hypoxemie met matglasafwijkingen in de longen die thalidomide gebruikt, moet men bedacht zijn op een door thalidomide geïnduceerde pneumonitis. Het staken van de thalidomide is de enige behandeling.

Auteursinformatie

Atrium Medisch Centrum (Parkstad), afd. Interne Geneeskunde, Heerlen.

Contact drs. J.B.J. Scholte (janscholte@hotmail.com)

Verantwoording

Dr. Reginald Goei, radioloog in het Atrium Medisch Centrum (Parkstad), Heerlen, beoordeelde de hogeresolutie-CT-scan.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 3 mei 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties