Veel crisisgevoelige psychiatrisch patiënten hebben geen individueel crisisplan, ook al zouden ze dat zelf wel willen. In zo’n plan, samengevat in een ‘crisiskaart’ die de patiënt in zijn portemonnee kan dragen, beschrijven de patiënt en zijn behandelaren de vroege symptomen van een terugval en hoe in dat geval gehandeld moet…
Artikelinformatie
In print verschenen in
week 19 2016
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:C2985
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Crisisplan niet gebruikt
Uiteraard is alleen al het opstellen van een Crisiskaart helpend. Alleen al omdat de client na gaat denken over 'zijn crisis' en wat nodig is. Echter is mijn uitgebreide ervaring, dat veel hulpdiensten (ambulance, Seh's, politie, GG&GD medewerkers, Crisisdiensten) nog steeds het wiel opnieuw en zelf willen uitvinden, en de gelezen Crisiskaart gewoonweg ignoreren. Dus: prima onderzoek, maar niet zeer realistisch, zoalng de hulpdiensten hun attitude niet willen veranderen.