Hyperparathyreoïdie: een 'verouderd' probleem?

Klinische praktijk
W.H. Hirdes
P.A.M. Rosekrans
H.F. Veen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:571-3

Dames en Heren,

Als familieleden van een oude patiënt u erop wijzen dat ‘moeder nu toch wel erg snel aan het aftakelen is’ en u vertellen van haar verwardheid, sufheid, vermoeidheid en spierzwakte, zal uw eerste reactie waarschijnlijk niet zijn dat chirurgische therapie hier uitkomst moet brengen. De ouderdom brengt dit soort vaag omschreven klachten nu eenmaal vaak met zich mee en slechts zelden is daaraan iets te doen. Op een al langer bekend ziektebeeld berusten, zo blijkt tegenwoordig steeds vaker, sommige gevallen van snelle veroudering. De diagnose wordt dan meestal bij toeval gesteld. Met een betrekkelijk eenvoudige operatie kan dan veelal een opmerkelijke verbetering, vooral in de psychische toestand, worden bereikt. Aan de hand van een recente ervaring bij twee patiënten willen wij dit nog eens onder uw aandacht brengen.

Patiënt A is een 80-jarige man die 's nachts wordt opgenomen wegens sinds twaalf uur bestaande, peracuut ontstane pijn…

Auteursinformatie

Ikazia Ziekenhuis, Montessoriweg 1, 3083 AN Rotterdam.

Afd. Chirurgie: W.H.Hirdes, assistent-geneeskundige; dr.H.F.Veen, chirurg.

Afd. Radiologie: P.A.M.Rosekrans, radioloog.

Contact W.H.Hirdes

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties